We hebben er lang op moeten wachten, maar nu is het dan toch eindelijk echt herfstweer met regen en wind. Op dit weblog zal daar voorlopig nog weinig van te merken zijn. Weeronline meldde gisteren dat het met 461 zonuren tegen 320 uur normaal de zonnigste herfst sinds het begin van de metingen was …

Dat was de afgelopen weken ook goed te zien aan mijn foto’s. Omdat ik sinds begin oktober weer goeddeels pijnvrij door het leven ga, ben ik mij sindsdien te buiten gegaan aan zonnige autoritjes en fotokuiertjes. Tegen die overdaad aan activiteit is mijn lichaam de laatste dagen voorzichtig in opstand gekomen. Niet dat ik nu weer veel pijn heb, maar de fatigue oftewel de MS-vermoeidheid wijst me er vriendelijk edoch dringend op dat het misschien beter is om eerst weer even wat gas terug te nemen. En eerlijk is eerlijk, dat is geen straf met dit weer …

En bovendien heb ik genoeg foto’s in mij recente archief om hier nog even vooruit te kunnen. Vandaag en morgen publiceer ik een paar foto’s van een ritje langs de Opsterlandse Compagnonsvaart. Dat ritje eindigde uiteindelijk bij de Ecokathedraal bij Mildam. Volgende week neem ik jullie op virtuele wijze mee op een meerdaagse zwerftocht door dat bijzondere stukje Fryslân …






De voor november record hoge temperaturen eisten al snel hun tol. Veel eerder dan verwacht sloeg vermoeidheid toe en vloeide de kracht uit mijn benen. Desondanks heb ik er weer volop van genoten. Zoals vrijwel altijd hing er een bijzondere, niet nader te omschrijven sfeer in de Ecokathedraal. En wat het ook op lichamelijk minder goede dagen een prima locatie maakt: de Ecokathedraal telt veel plekjes om af en toe even te gaan zitten en wat bij te tanken …













