Tagarchief: ooievaar

Degelijk houtwerk

Geplaatst op door

“Kunnen we de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder hier vandaan ook zien?” vroeg Jetske na enige tijd. Ze keek op dat moment wel de goede kant op, want aan Jetskes’ oriëntatie ligt het niet. De hut was echter niet te zien. In 2018 stond hij nog duidelijk afgetekend tegen de achtergrond van de bekende windmotor en de boerderij (foto linksonder). Tegenwoordig gaat hij echter schuil achter de bomen (foto rechtsonder) …

de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder gezien vanaf de uitkijktoren 'Romsicht' in oktober 2018
Jetske kijkt vanaf de uitkijktoren 'Romsicht' in de richting van de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder. Na 7 jaar is de hut niet meer te zien door de intussen flink gegroeide komen.

We werpen nog even een blik omhoog naar de binnenkant van het dak van deze degelijk gebouwde uitkijktoren. En dan is het tijd om via beide houten trappen af te dalen en ons ‘rondje pontje’ te vervolgen …

het dak van de uitkijktoren gezien vanaf de tweede verdieping
we dalen af naar de eerste verdieping van de uitkijktoren
we dalen af naar de eerste verdieping van de uitkijktoren

Rond de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder leek weinig activiteit te zien, daarom besloten we door te rijden. In Oudega maakten we nog even een korte stop bij het ‘Albert Faber parkje’ om wat houtsnijwerk te fotograferen …

een uit een boom gesneden ooievaar in Oudega
een uit hout gesneden uil in Oudega
twee uit hout gesneden otters in Oudega

De laatste bezienswaardigheid was de in verval geraakte bijenkorf, die t.g.v. Leeuwarden-Fryslân 2018 in de zomer van 2018 tussen Oudega en Opeinde langs de weilanden werd geplaatst …

een grote bijenkorf in het weidelandschap, gemaakt t.g.v. Leeuwarden-Fryslân 2018
een grote bijenkorf in het weidelandschap, gemaakt t.g.v. Leeuwarden-Fryslân 2018

Droge weiden en natte natuur

Geplaatst op door

Hat kan niet altijd en overal feest zijn. Nadat we eerder de veel fotogeniekere ouderwetse pakjes hooi hadden gezien, kwamen we verderop langs een weiland waar van die lelijke grote zwarte plastic balen lagen …

tussen de zwarte plastic balen scharrelen een ooievaar en een blauwe reiger in het weiland

Een ooievaar en een blauwe reiger leek het niets uit te maken. Zij scharrelden op zoek naar voedsel rustig tussen de grote zwarte balen rond …

een blauwe reiger stapt door een weiland
een ooievaar is tussen de zwarte balen aan het foerageren

Bijna aan het eind van de Bûtendiken ligt tegenover het Noordergemaal een waterrijk stuk natuur aan beide zijden van It Krûme Gat. Gedurende het jaar zijn er diverse vogelsoorten die hier een tijdlang neerstrijken …

bij It Krûme Gat tegenover het Noordergemaal bij De Veenhoop

Toen wij er langs kwamen, was een broedeilandje goed bezet met visdiefjes. Het was er een drukte van belang, want er werd voortdurend heen en weer gevlogen …

een goed bezet broedeilandje voor de sterns in het gebied
een goed bezet broedeilandje voor de sterns in het gebied

Verder ademde het gebied rust. Een klein stukje naar rechts zat een nijlgans wat te suffen op een grote kei. Wij hadden daar geen tijd voor, we moesten verder om op tijd bij de pont te zijn …

een nijlgans staat wat voor zich uit te kijken

Earrebarren by Earnewâld

Geplaatst op door

Oftewel: ooievaars bij Eernewoude

Nadat ik de fotoserie van de reeën had gemaakt, besloot ik nog even door te rijden naar Earnewâld. Een stukje voorbij de gaswinningslocatie aan de Dominee Bolleman van der Veenweg zette ik de auto vlak voor de bocht naar rechts in de berm. Aan de andere kant van de weg stonden twee ooievaars samen op het nest in een boom …

twee ooievaars staan samen op hun nest

Nadat ik een paar foto’s van het bovenstaande paar had gemaakt, richtte ik mijn camera op de ooievaar die op een hoge paal binnen de hekken van de gaswinningslocatie staat. Tot 2014 zaten er grote lampen op zulke palen, Daar hadden de ooievaars in de loop der jaren zulke grote en zware nesten op gebouwd, dat er in 2014 huisuitzettingen volgden om de situatie veilig te houden.

Na al die jaren zie ik nog regelmatig een ooievaar op één van die kale palen staan. Dit exemplaar vloog net op, toen ik de camera op hem had gericht. Tot mijn geluk vloog hij linea recta naar de boom aan de andere kant van de weg …

een ooievaars staat eenzaam op een hoge paal van metaal
een ooievaars vliegt weg van een hoge paal van metaal
een ooievaar in volle vlucht
een ooievaar in volle vlucht
een ooievaar in volle vlucht
een ooievaar maakt zich op voor de landing
een ooievaar landt bij zijn partner op het nest
een ooievaar landt bij zijn partner op het nest

Daar stond de partner al te wachten. Na de landing zetten ze samen even een luid geklepper in …

na de landing staan ze luidkeels samen te klepperen

Foeragerende ooievaars in de wei

Geplaatst op door

Gisteren vertelde ik hier al, dat ik op weg terug naar huis langs een weiland kwam, waar een tiental ooievaars liepen te foerageren. Dit is geen uitzonderlijk beeld in deze contreien, want onder andere bij Beetsterzwaag en bij Earnewâld zijn talloze ooievaarsnesten te vinden …

een groep foeragerende ooievaars in een weiland

Ook de ooievaar die over kwam vliegen, toen ik een uurtje daarvoor in het Weinterper Skar op het bankje zat, was waarschijnlijk naar dit weiland onderweg. Best kans dat hij nu ergens tussen de andere ooievaars stond …

een ooievaar in de vlucht

Gelukkig liepen er dichter bij ook een paar ooievaars. Ik zocht een plekje waar ik ze – niet gehinderd door het struikgewas langs de weg – kon portretteren, terwijl ze zij aan zij door het weiland liepen. Nu eens ving de één een klein hapje, dan weer de ander …

twee ooievaars lopen zij aan zij foeragerend door een weiland
twee ooievaars lopen zij aan zij foeragerend door een weiland
twee ooievaars lopen zij aan zij foeragerend door een weiland
twee ooievaars lopen zij aan zij foeragerend door een weiland
twee ooievaars lopen zij aan zij foeragerend door een weiland

Moeraskartelblad en meer moois

Geplaatst op door

Afgelopen vrijdag zijn Jetske en ik weer samen op pad geweest. Drachten was ditmaal de uitvalsbasis. We waren het er al snel over eens dat het maar weer eens een weidevogeldagje moest worden. Maar ik stelde wel voor om eerst even een kijkje te nemen in het Weinterper Skar …

aan de oostkant van het Weinterper Skar (Wijnjeterper Schar)

Dat er het nodige vocht in het gebied is opgeslagen, was goed te zien aan de slenk waar het kristalheldere water vlot doorheen stroomde …

een slenk in het Weinterper Skar

Er groeide een grote hoeveelheid rode planten met lange stelen en kleine roze bloemetjes. Jetske pakte Obsidentify erbij om uitsluitsel te krijgen over de naam van de plant. Het blijkt te gaan om moeraskartelblad, waarschijnlijk een ver familielid zijn van het hier al langer bekende en veel kleinere heidekartelblad …

Jetske maakt foto's van een plantensoort
Obsidentify leert ons dat het moeraskartelblad is
close-up van de moeraskartelblad

We liepen in de richting van het blauwgrasland langs het noord-zuid pad. Daar hoopten we al een enkele vroege brede orchis te vinden, maar dat was wat optimistisch gedacht. We liepen een stukje in zuidelijke richting naar het alweer van afstand lonkende ‘Afanja-bankje’ …

het pad naar het zuiden met links het 'Afanja-bankje' en in de verte een groepje wandelaars
zon en wolken wisselden elkaar af
het pad naar de pingoreünie aan de noordkant van 't Skar

Terwijl ik mijn onderdanen even rust gaf op het bankje, scharrelde Jetske rond met de ‘Merlin Bird app’ om te kijken of er nog interessante vogeltjes te horen waren. Dat leek nogal tegen te vallen, maar er vloog wel een ooievaar in glijvlucht over ons heen …

een overvliegende ooievaar
een oranjetipje op een paardenbloem
een oranjetipje op een paardenbloem

Op weg terug naar de auto zagen we nog een vlinder. Fladderen even dachten we dat het een witje was, maar Jetske zal al gauw dat het een oranjetipje was. Het beestje streek neer op een paardenbloem en bleef daar net lang genoeg zitten om ons beide een paar foto’s te laten maken …

het pad terug naar de auto

Vervolg van ’n licht winters ritje

Geplaatst op door

Ik had nog maar net de deur van de vogelkijkhut achter me dichtgetrokken, toen ik iets verderop een paar vogels tussen de wilgentakken zag. De eerste herkende ik al snel als een koolmees. Bij de tweede duurde het wat langer. Het was me al snel duidelijk dat het een klein vogeltje was, maar het duurde even voordat hij zo in een wilg ging zitten, dat ik het kenmerkende geel-zwarte petje van het goudhaantje herkende …

het pad naar de grote vogelkijkhut in de Jan Durkspolder loopt tussen een dubbele rij wilgen door

Hem herkennen was één ding, hem vervolgens ook nog op de foto krijgen, was weer een tweede. Het kleine snelle vogeltje bleef maar van tak naar tak schieten. Ik heb talloze foto’s gemaakt, maar er zat niet één scherpe foto bij. En ik ben bang dat dat niet alleen aan mij lag, maar ook aan mijn camera …

een goudhaantje bleef van tak naar tak tussen de wilgen vliegen, zo snel dat ik er geen enkele scherpe foto aan heb overgehouden(1)

Ook van de rest van de dag heb ik heel wat onscherpe foto’s linea recta naar de prullenbak moeten verwijzen. Zoiets heeft mijn camera me onlangs ook al eens geflikt, dus ik ben bang dat er sprake is van serieuze scherpstellingsproblemen. Maar gelukkig bleven er nog genoeg bruikbare foto’s over, zoals deze van het deels ondergelopen land achter de Hooidammen (Google Maps). Hier kan vaak al snel geschaatst worden, maar er stond nu gek genoeg maar weinig water op het land …

Terug in de omgeving van Oudega en Earnewâld kwam ik langs een weiland, waar behalve een stuk of wat schapen ook een ooievaar op zoek was naar een lekker hapje. Mogelijk doet hij een poging om hier te overwinteren …

een paar schapen en een eenzame ooievaar in een weiland bij Oudega
deze ooievaar lijkt een poging te willen doen om hier te overwinteren

De earste earrebarre

Geplaatst op door

Zoals de grote zilverreiger in de Jan Durkspolder zijn kostje bijeen gaarde met vissen, was de eerste ooievaar die ik dit jaar zag, een kilometer verderop op zijn manier ook bezig om zijn maaltje bijeen te scharrelen …


Parmantig stapte hij een stuk door het weiland. Even later liep hij voorover gebogen verder. Met scherpe blik tastte hij het grasland af op zoek naar lekkers …

Zo nu en dan prikte hij even snel en fel met zijn scherpe snavel in de grond. Een vette hap heb ik hem niet zien vangen, maar omdat ik al snel in de weg stond en ruimte moest maken, heb ik hem niet lang kunnen observeren …