Hooibalen en hokkelingen

Direct naast van het haventje van Smalle Ee ligt een deel het erf van de boer aan de overkant van de Bûtendiken. Hier stalt de boer vaak een deel van zijn materieel. Die dag stonden er een paar oude trekkers en o.a. een wagen met pakjes hooi …

Als ik hier met de auto langs kom, rijd ik meestal zo door, maar het was voor ons samen nu wel even de moeite waard. Die oude trekkers en de pakjes hooi zonder dat foeilelijke plastic doen me toch weer even weer terugdenken aan mijn jongste jaren rond de boerderij. Aan de overkant van de weg werden de pakjes hooi van een tweede wagen afgeladen in de schuur. Krachtpatserswerk …

Een stukje verderop langs de Bûtendiken stond een veel modernere trekker met een wagen half in de berm aan linkerkant van de weg. Rechts kwam net de boer aanlopen, die zijn hokkelingen naar het weiland had gebracht …

Zoals dat hoort te gaan met hokkelingen, kwam de hele ca. twaalf koppen tellende kudde achter de boer aan. Even stonden ze beteuterd toe te kijken, toen de boer het hek vast maakte. Daarna dropen ze teleurgesteld af …

Zodra ze ons zagen, leken ze de boer echter vergeten te zijn. In bedaard tempo kwam de hele club op ons af om zich aan de andere kant van de sloot in een lange rij voor ons op te stellen. Na een alleszins hartelijke begroeting vervolgden wij onze weg …

Een bijzon in de finale

Aan alles komt een eind, zo ook aan ons dagje aan het Wad. Dit is het laatste deel van deze 19-delige serie. Nog een laatste rondblik over het Tsjerkeplein in Wierum. In de noordwesthoek van het plein staat een boerenschuur. Van alleen vis konden ze ook in zo’n vissersdorp tenslotte niet leven …

De schuur staat daar mooi op de hoek, maar verder is hij niet echt bijzonder. Mijn blik werd vooral getrokken door de beschilderde klompen, die er aan de muur hingen …

Nog één keer richtte ik mijn camera op de Mariatsjerke. Op de toren staat een mooie windvaan in de vorm van een vissersboot onder zeil. De windvaan met de richtende jager en zijn hond staat op een van de huizen aan het Tsjerkeplein. Met de windvaan van die jager ben ik deze serie op 30 november begonnen …

Op de terugweg heb ik in de buurt van Holwerd vanuit de auto nog een paar foto’s kunnen maken van het echt lange tweetal van ‘Wachten op hoog water’, dat bij de veerboot naar Ameland op de dijk staat …

We hadden het niet beter kunnen treffen. Na een aantal uitstapjes op rij met grijs weer, hadden we ditmaal eindelijk weer eens van begin tot eind zon. Dat kwam buitengewoon goed uit, want het gaf me de kans om de grijze decembermaand tot nu toe te kunnen vullen met 19 blogjes en 165 zonnige foto’s. Bijna weer thuis werden we onderweg nog getrakteerd op een bijzon …

Dank voor weer een machtig mooie dag, Jetske!

Bildtstars en Eigenheimers

Langzaam maar zeker naderden we het uiteindelijke doel van onze trip door het westelijke deel van de Friese Waddenstreek. Gelukkig ligt er hier en daar een uitwijkplekje langs de weg om tegemoetkomend verkeer op de smalle oude dijk te laten passeren. Op de onderstaande foto draaien we net vanaf de westkant de Oudebildtdijk op. Het huis hier rechts is met nr. 1229 het laatste huis langs de ruim 12 km lange dijkweg (Google Maps). Ik kom hier later nog op terug, we gaan het eerst hebben over aardappeltelers en andere boeren …

Bildtstars en Eigenheimers’ is een foto- en verhalenroute langs de Waddenkust. Reusachtige portretfoto’s van aardappelboeren sieren de boerderijdaken, muren en schuren, Van ver turen de geportretteerde boeren je over de velden aan. Op deze manier wil ‘Sense of Place’ de boeren en hun families een gezicht geven. Soms alleen, soms met hun familie, maar altijd in de dagelijkse kledij en zonder opsmuk. ‘Het landschap is de mensen en de mensen zijn het landschap‘, aldus fotograaf Linette Raven, die de foto’s heeft gemaakt. ‘Je moet die mensen alleen nog even leren kennen …

Terwijl we over de Oudebildtdijk reden, kwamen we bij Westhoek langs een boerderij met een zo’n grote foto (Google Maps). We staan hier bij de boerderij van Jan Andringa en Rinske Elsinga. Op de akkers hier bij Westhoek verbouwen de Andringa’s op 70 hectare waddentarwe, brouwgerst, graszaad, uien en pootaardappelen. Het pootgoed is het meest intensieve gewas, dat vanuit miniknollen in vijf jaar wordt opgekweekt voor de buitenlandse markt …

Ook vader en moeder Andringa waren al boer aan de voet van deze oude dijk. In de balken van de schuur zijn nog sporen te zien van de dorsmachine, die werd aangedreven door een paard. Jan en Rinske kwamen hier in 1986. Ze doen alle werkzaamheden zelf. De vier kinderen helpen soms bij grote drukte mee, maar hebben geen grote passie voor het boerenleven. Nu de Andringa’s de pensioengerechtigde leeftijd naderen, bouwen ze ’t bedrijf langzaam af …

Wij maakten ons op voor de laatste etappe, bij dat witte gebouwtje in de verte – Waddenherberg The Friezinn – slaan we linksaf om vervolgens na 300 m een parkeerplekje te zoeken …

Reeën bij de rietdekker

Toen ik vorige week na een bezoekje aan de Jan Durkspolder huiswaarts reed, zag ik tussen Oudega en Earnewâld in een weiland grenzend aan het erf van een rietdekkersbedrijf een groepje reeën staan grazen. Ze stonden ver weg en ik heb wel eens reeën in een fotogenieker decor gefotografeerd, maar ik ben er toch maar even gaan staan, want ik vind zo’n groepje sierlijke reeën altijd weer de moeite waard …

160414-1457x




160414-1450x




160414-1454x




160414-1453x

Schuurtje in een bloemenwei

Rik en de wespspin achterlatend op de camping, gingen Johan en ik dinsdag aan het begin van de middag op weg voor een tochtje in het Overijssels-Friese grensgebied. We waren nog maar nauwelijks onderweg, toen Johan in het voorbijgaan een schuurtje spotte, dat het fotograferen wel waard leek, en dus ging de auto in de achteruit …

130924-1328x

Hoewel we nog maar nauwelijks onderweg waren, maakte ik meteen gebruik van de gelegenheid om de benen even te strekken en vervolgens ten behoeve van de foto’s eens diep door de knieën te gaan …

130924-1331x

Uitkijkend over de bloemrijke weide, leek het bij een aangename temperatuur rond de 18 graden wel een wat grijze voorjaarsdag. Het landje stond vol gele zonnetjes, die me nog het meest aan een soort biggenkruid doen denken …

130924-1332x

Maar goed, het ging uiteindelijk om het schuurtje in zijn omgeving … Nog maar even een stukje omhoog om een laatste foto te maken dus en dan terug naar de auto om onze weg te vervolgen …

130924-1333x

Een weekendje Brabant

Net als vorig jaar hadden we met Pinksteren weer een kampeerweekendje in Noord-Brabant met een groepje vakantievrienden, die we in de periode 1994-2004 regelmatig troffen op een camping in het Franse departement Lot-et-Garonne. Naar mate we vorige week vrijdag verder naar het zuiden reden, werd de lucht grijzer en donkerder. Eenmaal ter plaatse troffen we ons weekendverblijf vrijdagmiddag in grijze en kille omstandigheden aan …

130518-1130x

Ondanks de tamelijk belabberde weersomstandigheden werd het weer een geslaagd en uiterst gezellig weerzien. Aafje en ik hadden de beschikking over wat wij tot dat moment een tenthuisje noemden. Op de website van de camping heet het een kampeerbungalow te zijn, en die naam verdient het optrekje eigenlijk ook wel. De belangrijkste voordelen t.o.v. de huurcaravan waar we vorig jaar in zaten, waren dat we nu de beschikking hadden over een echt tweepersoonsbed en een gaskachel, en die gaf me dan toch een lekkere warmte! Bovendien was de zitruimte zo groot dat we er makkelijk met zijn tienen konden zitten. En dat hebben we vooral vrijdagavond en zaterdag overdag dan ook veelvuldig gedaan, want man man, wat was het koud op de camping …

130518-1125x

Net als een jaar geleden werden gesprekken en gesprekslijnen opgepikt alsof ze vorige week waren gevoerd. Alleen de omstandigheden verschilden nogal met vorig jaar. Toen waanden we ons bij maximumtemperaturen rond de 25 graden weer op de camping in Frankrijk waar we elkaar in de jaren 90 hebben leren kennen, dat lag met maximumtemperaturen rond de 13 graden het afgelopen weekend toch wel wat anders. Dat kon de pret echter niet drukken …

130518-1547x

Nadat een zoon van één van onze vrienden, die zich de kunst van het ambachtelijk bakken van Frans (stok)brood eigen heeft gemaakt, zaterdagmiddag een vrachtje zelfgebakken brood had afgeleverd, kon de voorbereiding van de traditionele gezamenlijke maaltijd beginnen …

130518-1915x

Ook dit jaar hadden we voor ons etentje weer de beschikking over de deel van de voormalige boerderij op de camping, zodat we droog en warm konden zitten, want we mochten de open haard lekker opstoken …

130518-1919x

Terwijl we ons het voorgerecht goed lieten smaken, begonnen de aardappeltjes langzaam, maar zeker lekker te kleuren op de skottelbraai …

130518-2051x

Niet veel later lieten die aardappeltjes zich samen met de verse asperges uitstekend smaken …

130518-2048x

De gezamenlijke maaltijd werd in stijl afgesloten met kaas, ijs en koffie …

 

130518-2044x

Met wat alcoholische versnaperingen, waaronder het onvolprezen ‘Pompeblêdsje’ was het nog lang gezellig rond het aangenaam knapperende houtvuur …

130518-2231x

Zondagochtend werden we wakker onder een strakblauwe lucht en eindelijk wat aangenamere temperaturen, zodat we zelfs op het terras koffie konden drinken …

130519-0931x

In de loop van de dag liep de temperatuur zelfs op tot tegen de 20 ºC, zodat er zelfs nog even een zonnig partijtje petanque gespeeld kon worden. Voor mij was dat helaas niet weggelegd, want de plotselinge temperatuursprong was voor mijn benen weer wat teveel van het goede. Maar ook met kijken en fotograferen heb ik me uitstekend vermaakt, en iemand moet tenslotte toch zorgen voor de verslaglegging …

130519-1641x

Veel sneller dan ons lief was, brak de maandag aan met opnieuw koud en miezerig weer. Tijd om in te pakken … Voor de bezitters van een caravan of camper en voor ons als huurders van de kampeerbungalow was dat niet zo’n probleem, maar voor de enige èchte kampeerders van ons gezelschap die met een tent op pad waren, kwam de regen wel erg ongelegen …

130520-0922x

Na een hartelijk afscheid en een vlotte reis waren we halverwege de middag weer thuis. Ondanks het koude en grijze weer kunnen weer terugzien op een geweldig weekend, want het zijn de mensen die de sfeer maken, en dat zit met dit clubje wel goed!

De lange witte winter (7)

In de 17-delige serie “De lange witte winter” wordt m.b.v. foto- en videomateriaal een beeld geschetst van de sneeuwrijke winter van 2009-2010 in Fryslân. Ieder filmpje duurt ongeveer 10 minuten …

121230-0001x

Deel 7 is getiteld “Whiteout 2” en speelt zich af rond de jaarwisseling 2009-2010. Rond de Kerstdagen liepen zowel de maximum- als de minimumtemperaturen tijdelijk enkele dagen op tot boven het vriespunt, maar vanaf 28 december begon het weer te vriezen. De laatste winterse wandeling van 2009 vond plaats in het Weinterper Skar, waar een groepje kramsvogels op het ijs rond stapte. Na een winterse jaarwisseling viel er op 2 januari weer verse sneeuw. Die sneeuw zorgde in combinatie met mist op 3 januari opnieuw voor een prachtige ‘whiteout’, waardoor grond en lucht hier en daar weer naadloos in elkaar over gingen. Omdat in tegenstelling tot 22 december ditmaal de zon af en toe door de mist heen prikte, ontstond een nog mooier en feeërieker beeld dan in december …

Zondag 6 januari volgt deel 8: “Honger en dorst”. Nog steeds zitten we in een koude witte wereld, waarin vooral de vogels het niet gemakkelijk hebben.