Pingoruïnes op Azeven Noord

Van recentere datum dan de foto’s van de hagedis van gisteren, is een serie van een kuiertje naar één van pingoruïne’s op Azeven Noord. Dit is het nieuwste bedrijvenpark van Drachten, ten noordoosten van het klaverblad A7-N31 (Google Maps)

De term pingo komt van de Inuit (eskimo’s) op Groenland. Vertaald betekent het: heuvel van ijs. De pingo’s in Fryslân werden gevormd in de laatste ijstijd. De grond in Fryslân was indertijd constant bevroren. Op plekken waar het grondwater langzaam omhoog borrelde ontstond een soort ijslens, die de grond naar boven drukte tot een ijsheuvel. Toen het later warmer werd, gleed de grond naar de zijkant en smolt het ijs. Dit heeft zich gevormd tot een waterplas met een aarden wal er omheen. Veel van deze meertjes groeiden later dicht en ook de aarden wal werd vaak vlak geschoven …

Bij de aanleg van het bedrijvenpark begin deze eeuw werden ook drie pingoruïnes in het gebied in hun oude glorie hersteld. In 2008 werden ze overgedragen aan It Fryske Gea, de provinciale vereniging voor natuurbescherming in Fryslân. Zodra ik over de brug was gekomen voor een kuiertje bij de pingo, ging een groepje wollige medewerkers van It Fryske Gea er vandoor …

De pingoruïnes zijn door de restauratie drie mooie zoetwatergebiedjes geworden. Verschillende libellen en waterjuffers profiteren hiervan, net als diverse watervogels …

Het was stil op en rond het water. En dat is eigenlijk toch wel verwonderlijk, want de pingo ligt ingeklemd tussen het bedrijventerrein en het altijd voortrazende verkeer op de A7. Alleen een passerende fuut verbrak de weerspiegelingen op het water …

Zomer aan de Leijen

Een telefoontje komt onderweg maar zelden gelegen. A belde vorige week precies op het juiste moment, ik was net uit de auto gestapt om een kuiertje te maken bij de Leijen. Terwijl ik vanaf het amper 10 meter verderop staande bankje zicht had op de trots van de Tike, hebben we enige tijd genoeglijk zitten bijpraten …

Daarna was het tijd om in beweging te komen en de korte kuier naar de vogelkijkhut ‘Blaustirns’ te maken …

Het paadje werd links en rechts omzoomd door een keur aan bloemen. De bloem van één van de gele lissen werd goed bewaakt door een soldaatje …

Het meertje lag er stil en verlaten bij. In één van de bomen midden in het water zat een aalscholver. Omdat hij net op het randje van het bereik van mijn camera zat, kon ik daar verder niet veel mee …

Een fuut dobberde rustig aan de kijkhut voorbij zonder mij ook maar een blik waardig te keuren. Een futendansje zoals twee jaar eerder op dezelfde plek, zat er helaas niet in. Saai, hoor …

Nog dichterbij was het wateroppervlak goeddeels bedekt met bloemen en bladeren van de waterlelie. Op het eerste gezicht een mooi beeld …

Als ik wat verder inzoom, ziet het er echter een stukje minder mooi uit. Het warme weer van de laatste weken is een katalysator voor algengroei. Het zal niet lang meer duren voordat de eerste zwemverboden i.v.m. blauwalg worden afgekondigd, vrees ik …

Ongepland primeurtje

Omdat het toch op de route lag, heb ik dinsdag onderweg even een tussenstop gemaakt aan de Bonke bij Leeuwarden. Daar stond de boel net als elders ook aardig op de kop …

Terwijl Nils en ik op de steiger geheel volgens de regels der kunst op ruim twee meter afstand van elkaar even stonden bij te praten, probeerde de jongste kleinzoon achter de dubbele beglazing om zich voor de tweede dag op rij achter de laptop de kunst van het thuis leren eigen te maken. De spontane begroeting, zoals we die anders steevast hebben, moest helaas achterwege blijven. Mij beviel dat absoluut niet, en ik geloof dat Pepijn het ook maar niets vond …

Ook hier trok de natuur zich niets aan van onze coronacrisis. Vanuit een ooghoek zag ik een fuut naderen. Veel tijd gunde hij me niet, maar net voordat hij weer onderdook, kon ik dit plaatje schieten. Dat geeft het leven dat toch weer even wat kleur en glans …

Vlak voordat ik in de auto zou stappen om op weg te gaan naar de Ryptsjerksterpolder, zag ik drie gevechtsvliegtuigen naderen, die op weg waren naar de vliegbasis. De grote internationale oefening Frisian Flag is afgelast, maar de reguliere surveillance en trainingsvluchten gaan gewoon door. Thuis zag ik, dat ik voor het eerst een F35 JSF had gefotografeerd …

Een futendansje op video

Nauwelijks voelbaar trok af en toe een aangenaam koel briesje door de vogelkijkhut ‘Blaustirns’ aan de Leijen bij Doktersheide, toen Jetske en ik daar dinsdagochtend kort na elven neerstreken. Desondanks lag het oppervlak van de Leijen er zo goed als rimpelloos bij …

Hoewel ik op dat moment eigenlijk net niet helemaal stabiel en ontspannen zat, besloot ik meteen een video-opname te starten vanaf het moment dat ik een fuut in de richting van een andere fuut zag koersen. Wie weet, misschien zou het tot een dansje komen, dacht ik. En die gedachte werd vlot bewaarheid.

Het filmpje werd door mijn wat ongelukkige houding weliswaar niet helemaal stabiel, maar ik had meer geluk dan mijn fotomaatje. Voor haar speelde deze mooie scene zich af achter een storende rietkraag. Dat was sneu voor Jetske, want het werd een charmant dansje. Maar over het algemeen is dat soort momentjes van klein fotografisch geluk aardig verdeeld tussen ons …

Een fris fuutje

Kijk, dat is met dit weer natuurlijk wel even lekker …

180616-1440x

Gewoon lekker wat ronddobberen op de Friese wateren en dan af en toe even lekker helemaal koppie onder …

Deze slideshow vereist JavaScript.

Zwemmende passanten

We hadden wel weer alle geluk van de wereld. Net als vorig tijdens onze vakantie op Terschelling werd het ook nu weer prachtig zomers weer. Al op dag twee was het mogelijk om in de luwte van het huis lekker in de zon te zitten. En dan blijkt dat er niet alleen in de verte van alles te zien is, maar dat er ook dichtbij in alle rust van alles gebeurt …

Regelmatig zwom één van de meerkoeten voorbij, op zoek naar wat lekkers voor zichzelf en de partner …

180504-1405x

Een wat treurig ogende fuut, die zonder partner door het leven leek te gaan, kwam ook enkele malen voorbij …

180504-1314x

En dan was er nog de stoere woerd, die we later in de week nog eens te zien krijgen, maar dan wat minder fraai …

180505-1056x

Tot slot zou ik nog bijna de school vissen vergeten, die ik enkele malen voorbij zag zwemmen, terwijl ik lekker op de steiger zat …

180509-1311x

Futen bij het prieeltje

Sinds half augustus ben ik een keer of drie, vier even bij het prieeltje op de oever van de Leijen bij Doktersheide geweest. Elke keer zwom er een futenkoppel met een jong in de buurt van de op palen staande hut …

140823-1425x

Over het algemeen gaven ze me niet zoveel kans om ze netjes op de foto te zetten, want zodra ze door hebben dat er één of meerdere personen in de hut zijn, zoeken de futen meestal een plekje ergens in de rietkraag …

140823-1426x

De eerste drie foto’s heb ik op 23 augustus gemaakt. Nadat één van de ouders in rustig tempo met het jong bij de hut langs was gezwommen, kwam de andere ouder er even later als een heuse racefuut in hoog tempo achteraan …

140823-1428x

Op 14 augustus was ik er getuige van dat één van de ouders met een pas gevangen visje in de snavel voorbij zwom, de andere fuut en het jong lieten zich op die dag niet zien …

140814-1350x

En zo zag het jong er vorige week vrijdag uit …

140919-1433x