Herfst bij ‘Heydhuysen’

Nadat ik een rondje had gelopen in de parktuin bij Huize Olterterp, ben ik in de auto gestapt om nog even naar Heidehuizen te rijden. Onderweg heb ik op de Poostweg een korte tussenstop gemaakt om de onderstaande foto te maken …

Korte tijd later heb ik de auto met beleid geparkeerd in de zachte berm naast het smalle weggetje waar ik nog even het bos in wilde. Daarna liep ik voor de boerderij ‘Heydhuysen’ uit 1920 langs naar het bospad. Nu de meeste bladeren weer zijn gevallen, is de boerderij weer beter zichtbaar …

Eenmaal in het bos heb ik meteen het pad verlaten om eens te kijken of er nog paddenstoelen te vinden waren. De eersten had ik al snel gevonden. Ze stonden op hetzelfde plekje als vorig jaar aan de voet van een boom, maar ze hadden hun mooiste tijd intussen al gehad. Veel andere paddenstoelen lieten zich tussen de dikke laag bladeren op de grond lastiger vinden, maar ik heb er toch weer wat kunnen verzamelen …

Ook deze mooi bemoste voet van een van de lokale woudreuzen was nog wel even een foto waard. Terwijl ik daarna langs de andere kant rustig kijkend en zoekend terug liep, vond ik nog wat mooie paddenstoelen en een kikker. Maar die zijn voor morgen …

– wordt vervolgd

Paddenstoelen langs ’t pad

Nadat ik een tijdje lekker op één van de bankjes bij het Witte Meer had zitten genieten van het uitzicht, werd het tijd om de terugweg te aanvaarden …

Links en rechts om me heen kijkend, zag ik onderweg nog heel wat paddenstoelen langs de paden staan. Geen namen, geen bijzondere standpunten, alleen foto’s …

Toen ik enige tijd later terug was op de parkeerplaats, zag ik deze kleine witte paddenstoel vlak achter de auto staan. Het was een mooi slot van een lekker, maar toch weer pittig fotokuiertje …

Inrit herfstbos vrijlaten

We hebben het hier de afgelopen week tussen de buien door eigenlijk helemaal niet zo slecht getroffen. Er is in de eerste 12 dagen van november weliswaar al 116 mm regen in de tuin neergedaald, we hadden tussendoor ook een aantal droge en zonnige uren. Nadat ik dinsdag al een zonnige fotokuier had gemaakt bij Heidehuizen, lukte dat donderdagochtend nog eens. Ditmaal heb ik gekozen voor de Poostweg (Google Maps) bij Olterterp-Beetsterzwaag …

Verder dan een kilometer heb ik zeker niet gewandeld, maar meer was ook niet nodig. De vele paddenstoelen zorgden er onderweg wel voor, dat ik met diepe kniebuigingen voldoende lichaamsbeweging kreeg. Eigenlijk heeft het allemaal net wat veel kracht van mijn onderdanen gevergd. Maar ik heb er volop van genoten en daar gaat het om …

Een monumentale boom

Terug bij de auto, die op de bijgaande foto’s steeds keurig buiten beeld staat, ben ik eerst even neergestreken op een van de bankjes, die voor mijn gevoel al sinds mensenheugenis rond die boom staan …


Op zonnige (zon)dagen was het hier in mijn kinderjaren vaak gezellig druk, wanneer mensen vanuit Drachten e.o. een fietstochtje maakten. Er stond dan altijd een ijscokar waar vrijwel geen fietser of wandelaar aan voorbij leek te kunnen gaan zonder een versnapering te nemen. Toen ik er deze week was, zag ik een bordje bij de boom en de bankjes staan. Toen ik het opschrift las, herinnerde ik me ineens dat het een bijzondere boom is … *

Vanaf morgen neem ik jullie een paar dagen mee naar de andere kant van het onderstaande bos. Daar ergens ligt namelijk het Weinterper Skar met de dobbe waar ik jarenlang wekelijks minstens eenmaal per week te vinden was. Dat was afgelopen vorige week dinsdag na ruim 2,5 jaar een herontdekking…


*Wilhelmina was Koningin der Nederlanden van 1898 tot 1948

Rond Landgoed Lauswolt

Terug bij de parkeerplaats aan de Poostweg heb ik eerst nog even een foto gemaakt van langs de weg liggende boomstammen. Aan de andere kant van de weg worden momenteel veel bomen gekapt. Daarvan later meer foto’s. Aan het eind van deze lange wandeling op maandag ben ik eerst nog even met de auto naar het begin van de Poostweg gereden. Dat is een afstand van niet meer dan ca 500 m, maar die was toch net te groot om nog te voet af te leggen. Omdat deze wandeling zich rond Lauswolt afspeelde, wilde ik daar ook maar in stijl afsluiten …


De naam Lauswolt is in de afgelopen week al eerder voorbij gekomen. Zo schreef ik hier gisteren: “Naar verluidt liet de welgestelde herenboer Jan Janszoon Lauswolt, grootgrondbezitter te Beetsterzwaag hier in 1748 ‘een met geboomte omgeven boerderij’ bouwen. Dat moet in de buurt van dat romantische bruggetje geweest zijn. En dat was ergens hier achter …


Wat ooit begon als een boerderij met geboomte, groeide in de loop der jaren uit tot een groot landgoed met een landhuis. Tegenwoordig is dat landhuis na diverse verbouwingen een gerenommeerd hotel. “Verscholen in de prachtige bossen van Beetsterzwaag ligt het best bewaarde geheim van Friesland: vijfsterrenhotel Landgoed Lauswolt. In een adembenemende omgeving zorgen wij ervoor dat het u geen moment aan iets ontbreekt. Wij hebben maar één doel: u de meest unieke en onvergetelijke ervaring bieden in deze prachtige omgeving en u te laten genieten van de Friese gastvrijheid,” zo opent de website van het hotel …

“Gelieve hiervoor wel een goed gevulde portemonnee dan wel een fikse creditcard bij de hand te houden, want u begrijpt dat wij met onze gouden koeien in de lokale wei wel van prijzen weten,” staat er dan weer niet bij … 😉

In de vijver voor het hotel drijft een eendenhotel. De eenden hadden al de wijk genomen, toen ze mij vanuit de verte zagen naderen …

Nog even een foto waarin ik beide hotels tegelijk in beeld kon vangen. Morgen steken we de nu achter ons liggende Van Harinxmaweg over om nog even één van de mooiste huizen van de omgeving te bekijken. Vele malen mooier dan dit protserige hotel …

In een nat bos

Bij It Alddjip waren we snel uitgekeken, daarom overlegden we bij de auto waar we vervolgens naar toe zouden gaan. Nadat ik had voorgesteld om even naar Bakkeveen te rijden, kwam Jetske met een kaartje op haar mobieltje op de proppen. Een stip op de kaart duidde een plekje aan, waar iemand al heel wat mooie vogel- en eekhoornfoto’s had gemaakt, vertelde Jetske. Ik bekeek het kaartje eens en ik wist meteen waar het was …

Een kwartiertje later liepen we ter plekke het bos in. Het werd een wandeling door een nat bos, maar gelukkig waren de paden droog. Op basis van een herkenningspunt op de kaart had ik vooraf ingeschat, dat het te voet wel te doen was. Maar dat viel die dag tegen. Dat is de pest met MS, je weet nooit hoe lang je onderdanen willen meewerken aan je plannen. Er restte me op dat moment geen andere optie dan onderweg eerst maar eens een tijdje op een boomstronk langs het pad te gaan zitten …

Omdat we het aangewezen plekje waarschijnlijk al voorbij waren, besloten we na een korte pauze maar rechtsomkeert te maken en terug te keren naar de auto. Onderweg kon ik echter de verleiding niet weerstaan om nog even een pad naar rechts te nemen. Dat pad leidde naar het Witte Meer, ook wel bekend als de ijsbaan van Beetsterwaag. Ik was blij om de container en de bankjes in zicht te krijgen. Daar zouden we even lekker kunnen zitten …

Een kijkje in ’t Skar

Na een stormachtige nacht was het vandaag weer stralend mooi weer, en dus besloten mijn fotomaatje Jetske en ik vandaag rond het middaguur om maar even een fotokuiertje te maken in het Weinterper Skar. Eens even kijken hoe het er daar voor staat na de werkzaamheden die er onlangs zijn uitgevoerd. De rijplaten die de paden een paar weken geleden bedekten, zijn inmiddels weer weggehaald, maar het nieuw gebaande bospad is voorlopig nog afgesloten met een overdwars liggende boom en wat takken …

141210-1152x

De dobbe lag er mooi bij onder een strakblauwe lucht, maar de straffe wind verhinderde helaas het ontstaan van fraaie weerspiegelingen op het wateroppervlak. Recht boven ons cirkelden enige tijd een paar buizerds in de lucht. Een mooie foto heeft me dat niet opgeleverd, ik was al lang blij dat ik op de been bleef, want dat gecirkel vlak boven ons deed me even flink wankelen …

141210-1200x

Verder was er weinig te beleven rond de dobbe. Lang zijn we er dan ook niet gebleven. Ik heb zelfs niet even op het bankje gezeten, want dat stond pal op de wind, en die wind maakte het allerminst warm. Jetske heeft nog een tijdje geknield aan de waterkant gezeten om wat foto’s te maken. Of dat nog iets bijzonders heeft opgeleverd, weet ik niet, maar misschien zien we de resultaten een dezer dagen wel verschijnen op Schrijven met licht

141210-1158x

Op de terugweg besloten we toch het nieuwe pad maar eens te volgen, daar was Jetske tenslotte nog nooit langs gekomen. En dat ene boomstammetje kon ons vanaf deze kant toch echt niet tegenhouden …

141210-1204x

Omdat we op de heenweg ter hoogte van de brug over het Koningsdiep vertraging opliepen als gevolg van werkzaamheden aan de N31, besloten we terug te rijden via de Poostweg. Daar besloten we bij de nieuwe parkeerplaatsen ter hoogte van het Witte Meer nog even een tussenstop te maken …