Categorie archief: Kunst & cultuur

Een bijzonder stukje bos

Geplaatst op door

Wat kan een foto van een platte steen met een vreemde lange krabbel je veel kanten op leiden, hè. Eerst was er alleen de steen. Daarna volgden het mooie landhuis in het parklandschap en het gehuil van wolven in drie natuurgebieden van It Fryske Gea …

Maar ik bedacht me nog wat … waar zouden de oude adellijke eigenaren van het landhuis gebleven zijn? Rond 1832 was vrijwel de hele omgeving van Beetsterzwaag – Olterterp in handen van slechts vier adellijke families, waaronder de familie Van Boelens. Ik wist dat er ergens in de buurt een familiegraf van de familie Van Boelens moest zijn. Afgelopen week ben ik daar maar eens naar op zoek gegaan. Daarbij kwam ik in een bijzonder stukje bos in de omgeving terecht …

Nadat ik het sierlijke, goed onderhouden hek rond het stukje bos had geopend, volgde ik een paadje dat naar een heuvel in het midden leidde. De najaarszon flakkerde door het al uitdunnende bladerdek van een paar majestueuze bomen aan de voet van de heuvel …

Op de stam van één van de dikke beuken sprak het verleden een woordje mee. Inhoudelijk viel daar echter weinig van te maken …

Toen ik me omdraaide zag ik in het midden van de heuvel een hek tussen de bladeren door schemeren. Het kon niet missen, dit moest het familiegraf Van Boelens zijn …

Eenmaal bij het hek was al snel duidelijk dat er van de graven weinig te zien was, ze gingen grotendeels schuil onder een laagje herfstbladeren. Omdat het poortje aan de andere kant zat, liep ik om het hekwerk heen …

  • wordt vervolgd

Een ode aan de wolf

Geplaatst op door

Gisteren vertelde ik al, dat ik het ‘hartfilmpje’ had gevonden op het oude, adellijke landgoed van de familie Van Boelens in Olterterp. Het originele landhuis is in 1907 vervangen door het huidige optrekje. Tegenwoordig heeft de provinciale natuurbeschermingsorganisatie It Fryske Gea haar hoofdkwartier in dit stijlvolle landhuis, dat ook in een prachtige parktuin ligt …

Het ‘préhistorische hartfilmpje’ was in werkelijkheid een stenen kunstwerk van de Drachtster beeldhouwer Anne Woudwijk. Woudwijk was kennelijk al enige tijd bezig met de (terugkeer van) de wolf naar ons land, voordat daar echt sprake van was. De titel van het kunstwerk is ‘Wanneer de maan het landschap verandert, huilen de wolven’. Samen met nog twee andere kunstwerken, die Park Huize Olterterp in één rechte lijn verbinden met de natuurgebieden het Ketliker Skar en de Lendevallei vormt het een ‘Ode aan de wolf’...

Het tweede kunstwerk uit deze serie heb ik in 2003 al eens gefotografeerd in het Ketliker Skar, toen ik er toevallig langs kwam. Eigenlijk zou ik die plek nog eens weer moeten opzoeken. Op de rechterhelft van dit monument is een roedel om elkaar heen draaien wolven te zien. De linkerhelft vraagt om nader onderzoek. Maar ik heb geen idee van de exacte locatie, dus het is maar de vraag of het nog wel bereikbaar is voor mij. …

De locatie van het derde deel van deze ‘Ode aan de wolf’ heb ik intussen gevonden. Dat ligt in Jetskes’ rayon, dus daarover moeten we nog maar eens in overleg. Morgen eerst een tweede spoor waar ik door het weerzien met het ‘hartfimpje’ op werd gezet.

Préhistorisch hartfilmpje

Geplaatst op door

Tijdens mijn omzwervingen in de contreien van Olterterp trof ik op het oude adellijke landgoed van de familie Van Boelens bij Huize Olterterp ooit een préhistorisch hartfilmpje aan. Ik heb het maar eens tevoorschijn gehaald, voordat het binnenkort weer wordt bedekt door herfstbladeren …

Klikken om te vergroten mag ook vandaag nog een keer …

Préhistorisch hartfilmpje

Nieuwe bordjes bij ‘Grutsk’

Geplaatst op door

In mijn enthousiasme om de foto’s van de bruine kiekendieven bij de Jan Durkspolder te delen, ben ik vorige week helemaal vergeten te vertellen van een kleine passage tussen beide vogelkijkhutten door. Terug bij de auto heb ik bij de Leijen namelijk nog even een paar foto’s gemaakt van het kunstwerk ‘Grutsk’, de nieuwe picknicktafel en vooral de nieuwe bordjes die erbij geplaatst zijn …

Er sneuvelt wel eens een boom die je lief is, b.v. door storm, ziekte of ouderdom. Een groepje inwoners van het dorp De Tike gaf een boom uit hun dorp een tweede leven. Dit kunstwerk, dit bouwwerk, dit project of hoe je het wilt noemen, staat aan het eind van het doodlopende weggetje Doktersheide (Google Maps) langs het fietspad richting Eastermar aan de westkant van de Leijen …

Trots

Bedacht en gemaakt door een
groepje inwoners van De Tike

Wij zijn erg blij met en
trots op onze bomen

Trots

Wakker worden
met de kop vol zweet en hars
uit een groene droom
van takken blad
en boom
en bij de koffie
nog steeds denken
dat het niet zo ging
echt niet zo was

Maar dan
in ‘t monster van blik en wielen
op naar ‘t werk
die leegte van de kale koppen
de schrik van weg die schaduw en
weg die stammen
houten tranen
gebroken bomen
gezaagd zonder afscheid

Maar deze grote jongen
van hout van hier
van u van mij
blijft bont en blijft bij ons
de reus die roept en schreeuwt het uit
geeft iedereen een kus
zo trots.

Andries de Jong / juni 2019
(Vertaling: Jan K. alias Afanja / juni 2020)

Het kunstwerk zelf had ik twee jaar geleden al eens gefotografeerd, maar het was me nu even te doen om de nieuwe bordjes die erbij geplaatst zijn. Het zijn prachtige bordjes, die een stuk beter in het hele plaatjes passen dan de oude bordjes. Maar ik heb wel zo mijn twijfels over de weerbestendigheid ervan …

Bij herberg de Pater

Geplaatst op door

Het portret van deze pater, kwamen we gisteren al tegen terwijl we langs de sluizen omhoog liepen. De afbeelding staat op een zijmuur van Restaurant Herberg de Pater in Dokkumer Nieuwe Zijlen (Google Maps) …


De herberg werd gelijktijdig met de oude zeesluis in 1729 gebouwd naast het sluiscomplex. Met een weids uitzicht over de oude zeedijk en het ingepolderde land richting het Lauwersmeer biedt de herberg rust en ruimte in een sfeervolle setting …

Nadat we de N358 waren overgestoken om de herberg ook nog even van die te bekijken, kwam ineens ook de obelisk of gedenknaald in beeld die ook in 1729 is opgericht om de afsluiting van het Dokkumerdiep en de bouw van de sluis te gedenken …


Wat ik wel bijzonder vind, is dat de beide gedeputeerden Vegelin en Schwartzenberg wel op het monument staan, maar de naam Willem Loré vinden we hier niet terug. Het zal om die reden zijn, dat de ca. 150 m verderop gelegen nieuwe sluis in 1969 naar hem is genoemd …

Met zicht op de gedenknaald en het achterliggende polderlandschap sluit ik deze korte serie af …

Rode zondag

Geplaatst op door

Het is weer zondag, en dus is het weer tijd om een foto van een ijsvogel te tonen. Je kunt goed zien dat er een stevige wind stond, haar kapsel wordt duidelijk geruïneerd door wind van achteren …


Omdat het vandaag niet alleen zondag is, maar ook 1 mei – van oudsher de Dag van de Arbeid doe ik er vandaag ook nog even een rode roos bij …

Beeldentuin ‘de Havixhorst’

Geplaatst op door

Bij het verlaten van het ooievaarsstation kwamen we aan de achterkant van landgoed De Havixhorst uit. Al in 1409 werd er voor het eerst melding gemaakt van het bestaan van De Havixhorst. De huidige vorm en uitstraling dateert hoofdzakelijk uit 1753. Tegenwoordig is er het chateau hotel De Havixhorst gevestigd …

Sinds 2008 is in de tuinen van De Havixhorst een bijzondere verzameling beelden te zien. We zijn een klein stukje langs de gracht gelopen om er wat foto’s van de maken. Ik moet zeggen: het stond me wel aan, die beeldentuin kan ook nog wel eens op het lijstje …

Ik sluit het eerste deel van deze op dat punt al geslaagde dag af met dit beeld van een schaatser. Terwijl we daar licht gekleed liepen, hadden we er geen idee van dat er nog geen tien dagen later in het oosten van ons land weer even geschaatst zou worden op natuurijs …