Earnewâld komt in zicht

We voeren over de Geau in oostelijke richting terug maar het hart van de Alde Feanen. Een tijdlang hing er een grote, goeddeels witte buizerd cirkelend boven het polderland …

Een stuk verderop vlogen er aan de zuidkant van het water een paar wulpen op uit een weiland. Het waren tot nu toe de eerste en laatste wulpen die ik dit jaar zag. De laatste dieren die we die dag vanaf de boot zagen, waren een drietal reeën en een handvol ganzen in de verte …

Terwijl we korte tijd later over de Grutte Krite voeren, zag ik plotseling een vogelkijkhut, waarvan ik het bestaan alleen kende van foto’s en informatie van It Fryske Gea. Deze vogelkijkhut (OpenStreetMap) die de naam ‘Ielgoes’ (Aalscholver) draagt, staat op poten midden in het water en is dus alleen per boot bereikbaar …

We verleggen de koers nog eenmaal naar noordelijke richting om daarna via de Ule Krite terug te keren naar het punt van vertrek …

Al snel zien we de kerktoren van Earnewâld boven de omringende bebouwing uit steken …

– wordt vervolgd

Vaarexcursie ‘de Alde Feanen’

Vanwege andere afspraken op de vrijdag, waren Jetske en ik deze keer uitgeweken naar de zaterdag. Ik besloot haar te verrassen met een vaarexcursie in Nationaal Park ‘de Alde Feanen’. Dat viel in goede aarde. En dus meldden we ons gisterochtend rond kwart over tien op de steiger in Earnewâld waar de excursieboot ‘de Blaustirns’ klaar lag voor vertrek …

‘De Blaustirns’ is een door zonne-energie aangedreven van It Fryske Gea, de provinciale vereniging voor natuurbescherming in Fryslân. Nadat de trossen losgegooid waren, hield excursieleider Andries een kort welkomstpraatje op het behaaglijke benedendek. Met een beetje geluk zouden we onderweg zowel de zeearend als de visarend kunnen zien. Daarna verhuisden we naar het open bovendek …

Met amper 10°C en een straffe noordoosten wind was het allerminst warm aan denk. Maar wat was het mooi, de lucht was kraakhelder, zodat we een uitstekend zicht hadden op het omringende landschap. Als snel riep iemand: “Zeearend …,” daarbij wees hij in westelijke richting boven een bomenrij in de verte. Ik heb hem in een flits gezien, maar omdat ik op dat moment aan de verkeerd kant van de stond, kon ik er geen foto van maken. We zweefde er even later een grote buizerd voorbij …

Moerasbos en laagliggende polders wisselden elkaar. boven het open polderland konden we kilometers ver kijken. De excursieleider vertelde regelmatig met humor en enthousiasme over wat er links en rechts te zien was …

Jullie zullen begrijpen, dat ik niet meteen alles vertel. Om te beginnen heb ik er de puf niet voor, want hoe mooi zo’n dagje ook is, het kost me bakken energie. Bovendien moet ik morgen ook weer wat te vertellen hebben. Wel kan ik verklappen dat we na een half uurtje varen het nest van de zeearend te zien krijgen, zie de foto rechtsonder …

Dit jaar heeft mevrouw Zeearend voor het eerst geen twee, maar drie eieren gelegd. Ook dit jaar zijn de broedactiviteiten van de zeearenden op dit nest weer te volgen via de webcam van ‘Beleef de lente’ …

Terug in de Mieden

Vorige week heb ik weer eens een ritje naar de Surhuizumermieden (OpenStreetMap) gemaakt. Om te beginnen heb ik een foto gemaakt vanaf het uitkijkplatform. Daar vandaan was er vrijwel geen vogel te zien. Daarom ben ik meteen een stukje doorgereden …

Ik had gehoopt dat de grutto’s, de tureluurs en de kieviten intussen wat meer verspreid over het gebied zouden zitten. Dat bleek echter ijdele hoop te zijn. De meeste vogels zaten nog steeds ver weg in en rond het water …

Af en toe vlogen er eens een paar tureluurs en kieviten voorbij. Een buizerd hield hoog in de blauwe lucht alles nauwlettend in de gaten en enkele kieviten vlogen wat dichter aan me voorbij. Dat was het wel zo ongeveer …

Waar ik me wel heel goed mee heb vermaakt, waren de rondvluchten die grote groepen vogels vanuit het plasdras-land maakten. Daarvan zal ik morgen wat foto’s tonen …

Twee keer te laat

Nadat we bij Earnewâld tevergeefs op zoek waren geweest naar rietsnijders aan het werk, besloten we dat ter afsluiting van de dag ook nog even te proberen bij De Leien …

We waren net uitgestapt, toen er een fotograaf aan kwam lopen vanuit de vogelkijkhut. Op onze vraag of er nog wat bijzonders te zien was, vertelde hij dat er een tijdlang twee zeearenden op het boomeilandje hadden gezeten. Omdat te bewijzen liet hij een serie prachtige foto’s zien van de zeearenden in de bekende boom. Hoewel de vogels net vertrokken waren, besloten we toch even door te lopen in de richting van de vogelkijkhut …

In de verte zagen we nog een paar roofvogels cirkelen. Toen ze wat dichterbij kwamen, zagen we echter dat het om buizerds ging. Toch een tegenvallertje in dit geval …

Bij het rietland aangekomen, zagen we dat we te laat waren om de rietsnijders hier aan het werk te zien. Een groot deel van het riet was al gemaaid en lag in bossen samengebonden op het dijkje rond het meer. Omdat het paadje naar de vogelkijkhut erg nat en drassig was, zijn we toch maar niet verder gelopen …

Twee keer te laat op één middag, eerst voor de zeearenden en dan ook nog voor de rietsnijders. Maar toch was het een weer mooie dag.

Wachtend op vogels

We beklommen het verhoogde uitkijkpunt. Daar werden we welkom geheten door een echte vogelaar met een vogeltelescoop statief en een camera. Hij had daar die ochtend al ruim 3 uur zitten kijken en genieten. Hij had onder andere een paar keer een zeearend en een havik gezien …

Op het water was het op dat moment uitermate rustig. Er dobberden alleen een paar eenden en in de verte zag ik een paar grondelende zwanen …

Hoewel het in de lucht ook niet echt druk was, kon ik toch een groepje ganzen en een vlucht watersnippen vastleggen. De andere man wees ons nog op twee buizerds, die in de verte in een boom zaten ..

Veel meer leven viel er op dat moment niet te bespeuren, daarom heb ik mijn camera nog maar even op een paar rietpluimen in tegenlicht gericht …

Nog een laatste foto van het uitkijkpunt Ezumakeeg Noord, daarna maakten we nog een kort ritje door het Lauwersmeergebied …

– wordt vervolgd

Een buizerd op een kraanvogel

Via Akkrum en De Veenhoop vervolgden we onze weg terug richting Drachten. Terwijl we bij de Veenhoop op de Kraanlânswei reden, vroeg Jetske of ik mijn camera bij de hand had. Ze had een buizerd gespot, die prinsheerlijk op één van de van wilgentenen gemaakt kraanvogels** stond …

Natuurlijk had ik mijn camera bij de hand! Rustig zette Jetske de auto op enige afstand stil. Omdat de vogel aan de rechterkant van de weg zat, kon ik er een paar foto’s van maken door het geopende raam aan de passagierskant …

Jetske had minder geluk. Nadat ik mijn eerste foto’s had gemaakt, opende zij voorzichtig het portier aan haar kant. Hoe voorzichtig ze ook deed, zodra mijn fotomaatje naar buiten probeerde te stappen, ging de grote vogel er vandoor. Voor mij was dat weer een gelukje, want de vogel vloog mooi op afstand langs de auto, zodat ik er ook nog een paar foto’s in volle vlucht van kon maken …

De buizerd vloog om een grote wilg heen en verdween daarna uit beeld. Voor mij was het een prachtige afsluiting van een toch al mooie dag …

** De kraanvogels aan de Kraenlânswei bij De Veenhoop zijn hier in 2018 geplaatst in het kader van LF2018, Leeuwarden Culturele Hoofdstad van Europa. Onder de noemer ‘WOODlandart’ zijn er indertijd meer kunstwerken in het landschap verschenen.

Bluesky – in de blauwe lucht

In januari schreef ik hier onder de titel ‘Twitter is kapot’ al dat ik Twitter/X heb afgezworen. Eind vorig jaar ben ik overgestapt naar het alternatief ‘Mastodon’. Dat gebruik ik nog steeds, maar sinds begin oktober ben ik vooral een enthousiast gebruiker geworden van ‘Bluesky’

‘Bluesky’ is naar mijn idee in meerdere opzichten wat lichter dan Mastodon. Op Mastodon kom je meer inhoudelijke posts en artikelen tegen over een breed scala aan onderwerpen, met vooral aandacht voor nationale en internationale politiek en actualiteit. Op ‘Bluesky’ staat voor mij en vele anderen het thema ‘fotografie’ centraal …

‘Bluesky’ is een fijn medium om foto’s onder de aandacht te brengen bij een breder publiek en het werk van anderen te bekijken. En dat bevalt me tot nu toe heel goed. Je kunt niet zomaar met ‘Bluesky’ beginnen. Om deel te kunnen nemen heb je een uitnodiging nodig. Mocht je belangstelling hebben, laat het dan maar even weten. Ik heb drie uitnodigingen in de aanbieding …

En tot slot: ‘Bluesky’ heeft voor mij vorige week zondag al zijn kracht laten zien met een vroegtijdige melding en foto’s van poollicht boven ons land. Het bijzondere was dat het poollicht zondagavond in het zuiden beter te zien was dan hier bij ons. Ik denk, dat het bij heldere hemel ook in delen van België te zien is geweest. Er is dus hoop, dames en heren uit het zuiden.