Terwijl we van It Heechsân naar Bakkeveen reden, herinnerde ik Jetske aan de fotokuier die we eind december – ook al op een grijze dag – hadden gemaakt bij de slotboerderij van landgoed de Slotplaats bij Bakkeveen. Jetske heeft daar begin januari al een paar logjes over gepubliceerd, mijn verslag daarover wacht nog steeds op het juiste moment. En dat zou nu best eens dichterbij kunnen komen …

Hoe dan ook, ik besloot Jetske nu een ander deel van het landgoed te laten zien. Vanaf de Duerswâldmerwei liepen we over het fietspad langs de oude Beakendyk (Google Maps) in noordwestelijke richting langs een ven. Op de oever van het ven was een nieuw bankje geplaatst. Zei ik ‘bankje’ …? Nee, dit is een forse en hoge bank waar ik met mijn 1.95 m zelfs met mijn onderbenen vrij kon bungelen. Niet dat ik dat op dat moment heb gedaan, want we moesten eerst nog even een stukje doorlopen …

Een klein stukje verderop ligt links van de Beakendyk een oude schans in het landschap, de zogenaamde Romeinse Sterrenschans. Dit was een van de dingen die ik mijn fotomaatje wilde laten zien. Ze stortte zich meteen op het fotograferen van het nieuwe informatiepaneel bij de schans …

Daarna liepen we door naar een kijkplatform naast het fietspad, dat het publiek een betere blik op de schans moet geven. Daarvoor vind ik het platform overigens rijkelijk laag. Om het patroon van de schans goed te kunnen zien, kun je het best even op Google Maps kijken …

Op de geschiedenis van die oude schans kom ik in een vervolg nog terug. Nadat Jetske wat had rondgekeken en ik mijn onderdanen zittend op een bankje op het platform weer even rust had gegeven, stelde ik voor om nog een stukje verder te lopen. Daar wilde ik Jetske een aantal eeuwenoude beuken laten zien, dus we moesten weer doorrrr …