Een buiige boswandeling

Aan het eind van de buiige ochtend besloot ik gebruik te maken van een drogere periode tussen twee buienfronten om even een frisse neus te halen …


Omdat het hard waaide, koos ik voor de beschutting van het bos. Via Siegerswoude reed ik naar het bos achter ‘de Slotpleats’ bij Bakkeveen. Ik was er al jarenlang niet meer geweest en ontdekte dat de parkeerplaats was verwijderd. Parkeren moest nu aan de kant van de weg …

Over het alleen voor voetgangers en fietsers doorgaande pad liep ik in de richting van het bos. Nadat ik het Koningsdiep of Alddjip (Google Maps) was overgestoken, bevond ik me aan de bosrand …

Voorbij het hekwerk liep ik rechtsaf over het fietspad het bos in. Het kon nooit lang meer duren, voordat ik mijn doel zou bereiken …

Bubbels en bellen

Gisteren liet ik hier zien hoe het ijs er vanaf deze kant van de plas in tegenlicht uitzag, zwart en overdekt met strakke lijnen en patronen op het oppervlak …


Toen ik er even omheen liep, kwam het ijs op een deel van de plas ineens in een heel ander licht te staan …

  • morgen meer hiervan …

Een knisperend bruin tapijt

Toen ik vanmorgen de gordijnen op trok, was meteen duidelijk dat het de vijfde grijze, af en toe natte dag op rij van deze week zou worden. Gelukkig had ik maandagmiddag nog een gezonde fotokuier met af en toe wat zon op de bol gehad …

Nadat ik eind oktober al eens een boswandeling had gemaakt bij Heidehuizen (Google Maps), heb ik dat maandagmiddag nogmaals gedaan. De eerste keer was ik te vroeg om van uitbundige herfstkleuren te kunnen genieten, toen kleurde het bos nog voornamelijk groen. Afgelopen maandag was het hoogtepunt van de kleurenpracht duidelijk al geweest …

Een groot deel van de bladeren was intussen al neergedwarreld en vormde een knisperend bruin tapijt op de bosgrond. Ook de bladeren die nog wel waren blijven hangen hadden hun glans intussen goeddeels verloren. Nee, van een mooi kleurrijk bladerdek hoefde ik het hier niet te hebben …

Maar gelukkig valt er meer te ontdekken in een oud bos. Wat te denken van deze oude stobbe bijvoorbeeld. Aan de zonnige kant was hij nog veel mooier …

Bij de Freulevijver

De Freulevijver is een kleine meertje midden in het Oude Bosch tussen Wijnjewoude en Bakkeveen. De oorsprong ervan is niet helemaal duidelijk. De ene theorie zegt dat het om een pingoruïne gaat. Volgens een andere theorie was het  oorspronkelijk een wiel, gevormd door een dijkdoorbraak van het nabij gelegen Koningsdiep …

Het Oude Bosch was ooit een particulier landgoed dat in 1880 werd aangelegd door de adellijke familie Lycklama à Nijeholt. Dat is nu nog terug te zien aan de ooit statige beukenlanen in het gebied. Houtproductie was indertijd een belangrijke inkomstenbron …

Rond 1900 werd het meertje in opdracht van freule Eritia Lycklama à Nijeholt (1845-1902) vergroot en omgevormd tot een vijver. Bij de vijver liet zij een theekoepel en een botenhuis aanleggen, zodat haar gasten zich er konden verpozen. De theekoepel brandde later af en werd vervangen door een prieeltje …

In juni 1935 kreeg de Freulevijver koninklijk bezoek van prinses Juliana en haar vriendin freule de Brauw. Op de website Wijnjewoude.net prijkt nog een aantal foto’s van dat bezoek …

Op de bankjes die in een kring in het prieeltje staan is het nog steeds goed toeven. Vanuit het prieeltje heb je een mooi uitzicht over de vijver, het eilandje en op het juiste moment kun je er genieten van de links en rechts van het prieeltje bloeiende rododendrons …

Nog wel … want het prieeltje is hard aan onderhoud toe. De paal die de koepel ondersteunt is aan de voet zo goed als weggerot. Kortom: er is werk aan de winkel Staatsbosbeheer …

Tot zo ver de Freulevijver.

Het bos in

Vandaag neem ik jullie mee het bos in. En dat zal de komende tijd wel vaker gebeuren, want ik heb dit najaar intussen diverse boswandelingen gemaakt. Deze eerste boswandeling heb ik gemaakt op 17 oktober jl., dat was met 20,1 ºC de laatste warme dag van dit jaar …

De plaats van handeling was ‘het Oude Bosch’ tussen Wijnjewoude en Bakkeveen. Het was een stralende dag, maar het bos ademde duidelijk de eerste tekens van de naderende herfst …

Ook lager bij de grond was dat merkbaar. Ik heb al eerder geschreven dat ik maar weinig paddenstoelen heb gezien dit jaar. Deze twee grote stinkzwammen stonden zo prominent naast het pad, dat ik ze niet kon missen …

Even laten komen we aan bij het welbekende bankje ter herinnering aan Bert Wuite met die prachtige tekst “Leven is reizen en de weg is kort”. Dit bankje heb ik al in 2008 tijdens een fotokuier ontdekt. In oktober 2013 heb ik onder de titel ‘Grensoverschrijdend gedrag’ het verhaal achter dit bijzondere bankje nog eens uit de doeken gedaan …

Omdat onze weg nog vrij lang is, blijven we hier niet te lang zitten. We vervolgen onze weg en daarbij richten we regelmatig we de blik even omhoog, hopend op het verschijnen van een mooie jacobsladder. Dat valt echter tegen, de zon krijgt teveel kracht en verdrijft de minuscule vochtdruppeltjes uit de lucht …

En dan komt het doel van deze kuier in zicht: de Freulevijver …

En zo kon ik mijn fotomaatje eindelijk na 12 jaar wandelen kennis laten maken met dit bijzondere stukje Fryslân dat een rijk verleden met adellijke invloeden heeft …

– wordt vervolgd –

 

Boomsculpturen bij Heidehuizen

Zoals beloofd, laat ik vandaag nog enkele van de boombeelden zien, die onlangs in het bos tussen Heidehuizen en Olterterp in het kader van een zogenaamde Landgoeddag zijn gemaakt door een aantal woodcarvers, kunstenaars die hun werk maken m.b.v. kettingzagen …

151026-1658x

Naar aanleiding van het eerste logje over de “Beelden in het bos” voerde Geert een linkje aan van een artikel in de plaatselijke krant “De Woudklank”: “Monumentale bomen Olterterp vertellen voortaan Friese sagen en legenden“. In dit artikel wordt het verhaal achter deze boomsculpturen helemaal uit de doeken gedaan …

151026-1640x

Frank van den Hoven heeft in een aantal reacties op “Beelden in het bos” diverse vragen beantwoordt, die door andere lezers werden gesteld. Dat kwam mij eerlijk gezegd wel goed uit, want mijn week stond na afloop van de mooie, maar wat al te lange wandeling naar en langs deze sculpturen vrijwel geheel in het teken van de MS. Dank daarvoor derhalve, Frank! Kortom wie donderdag een vraag had gesteld, kan intussen wellicht een antwoord vinden in een reactie van Frank …

151026-1656x

In totaal zijn er tien bomen bewerkt door de houtzagers. dat betekent dat ik er toch een paar gemist heb. Ik sluit af met een kleine houtsculptuur in één van de bomen op een eilandje in de vijver …

151026-1702x

Om ook de resterende beelden nog op de foto te zetten, zou ik eigenlijk nog eens terug moeten gaan. Ik vrees echter dat dat er in elk geval voorlopig niet van zal komen. Afgelopen week heb ik me weer eens gerealiseerd, dat ik me toch echt wat moet inhouden met mijn fotokuiers, maar daar kom ik eerdaags nog wel eens in een logje op terug …

151026-1707x

Beelden in het bos

Eenmaal op de oever van het bosmeertje aangekomen, kreeg ik al snel de eerste sculpturen in het vizier …

151026-1620x

Dichterbij gekomen blijkt de eerste sculptuur een weergave te zijn van ‘Het vrouwtje van Stavoren‘ …

151026-1630x

Voordat ik verder ga, werp ik nog even een blik achterom, want de zonnige oever en het meertje liggen er prachtig bij …

151026-1631x

Dan vervolg ik mijn weg naar het tweede boombeeld …

151026-1638x

De kunstenaar lijkt Sjoerd te heten, wie de man met de stok en de lantaarn is, weet ik eerlijk gezegd niet …

151026-1637x

– wordt vervolgd, morgen met een blik over het spiegelende bosmeertje en zaterdag met nog wat boombeelden –