Nadat Jetske haar cameratas met een ferme zwaai in de auto had gelegd, lieten we De Delen achter ons. Over de volle anderhalve kilometer van de smalle Hooivaartsweg was de noordelijke berm onlangs bewerkt. Daardoor was die berm zo zacht dat het onverantwoord was om daar met het natte weer doorheen te rijden. Jetske kon op een gunstig plekje even wachten om een tegenligger alle ruimte te geven …

Niet alleen in die ene berm was het een natte boel, diverse weilanden en vooral veel stukken maisland maakten een verzopen indruk …





Maar het is nog altijd een stuk minder nat dan vorig jaar rond deze tijd …
De knop van de gele plomp was het water ontstegen. In bedaard tempo vouwde hij de stevige, met fijne druppels bedekte bloembladeren open. Door wat uit te zoomen, werd aan de andere kant van de vijver ons ‘Vrouwtje aan het water’ zichtbaar …
De krabbenscheer heeft nog maar eens een bloemetje tot bloei weten te brengen. Een klein vliegje liet zich door de druppels niet weerhouden om er toch even op neer te strijken …
Ik sluit af met een paar foto’s van de hosta’s. Ondanks het voortdurende geknabbel aan hun bladeren door slakken, zijn ze allebei tot volle bloei gekomen. Hier was het een hommel, die ondanks de nattigheid noest bleef werken aan de bestuiving …
















