IJspret voor jong en oud

Gisteren schreef ik hier al, dat ik intussen was aangekomen op de ijsvlakte achter de Hooidammen. Hier lag een piste waar je gemakkelijk rondjes van 1,5 tot 2 km kon maken. In de jaren ’70 en ’80 heb ik hier regelmatig geschaatst. In echte winters stapten we hier of nog dichter bij huis op de schaats om bijvoorbeeld door de Alde Feanen naar Grou te rijden …

De echte liefhebbers waren er ook hier al vroeg bij woensdag. De ene jonge vader hielp zijn zoon om de eerst krabbelende streken op het ijs te zetten, een andere vader trok zijn nog wat jongere kind op de slee achter zich aan. Hij liet het zich met een brede lach op zijn gezicht welgevallen. Ook enkele grijzende schaatsers met intussen al wat lagere sixpacks maakten gezellig pratend hun eerste rondjes …

Nadat ik er een tijdje had staan fotograferen en filmen, besloot ik nog even naar het ijs in de Noarderkrite tussen Smalle Ee en de Veenhoop te rijden. Hemelsbreed gaat het om een afstand van slechts 1,5 km. Eigenlijk ligt die locatie op een flinke steenworp afstand achter deze bomen aan de Wolwarren …

Met de auto ben je daarvoor echter ruim 20 km onderweg. Er ligt namelijk geen brug over de vaarweg naar Drachten. Om bij het ijs tussen Smalle Ee en de Veenhoop te komen, moest ik dus vanaf de Hooidammen helemaal via Drachten omrijden. Dat laat meteen zien waarom zowel varen als schaatsen al lang in het bloed van veel Friezen zit. De afstanden van de ene plaats naar de andere zijn over water of ijs vaak veel korter dan over de weg …

morgen meer ijs

De eerste schaatsers van 2024

Woensdagochtend ben ik na de koffie in de auto gestapt om mijn tocht langs de ijsvlakten voort te zetten. Het had in de nacht niet meer dan een graad of 5 gevroren, maar toch verwachtte ik langs de Wolwarren of bij de Hooidammen de eerste schaatsers van 2024 te kunnen fotograferen …

En zo was het ook. Op de eerste kleine ijsvlakte achter de windmotor aan de Wolwarren zag ik in tegenlicht vier schimmen op het ijs. Twee jonge vrouwen met een kind op een slee en een manspersoon die de slag alweer aardig te pakken had. Op de walkant zaten nog twee mensen die bezig waren hun schaatsen onder te binden …

Naar rechts kijkend zag ook de grotere ijsvlakte iets verderop er ook prachtig uit. Een mooie, spiegelde ijsvloer leek de schaatsers ook daar toe te lachen …

Maar een klein stukje verder lag nog steeds dat grote gapende wind wak, waarin wind en water ook nu nog vrij spel hadden. Nee, dit stuk konden de rest van week gevoeglijk afschrijven als schaatsbaan …

Door dan naar de Hooidammen ongeveer anderhalve kilometer naar het zuidwesten. Daar lag de ijsvlakte er echt geweldig mooi bij. De eerste twee schaatsers heb ik meteen maar gefotografeerd bij het hek, waarachter een dag eerder die volledig lege vlakte nog te zien was …

morgen meer ijspret op deze prachtige ijspiste

Het kon nog net even

De dooi was in grote delen van ons land al ingetreden, maar op het ondergelopen land bij de Hooidammen ten westen van Drachten kon zondag 14 december nog geschaatst worden. Aan het begin van de middag werd de lokroep van het ijs weer zo sterk, dat ik er toch nog maar even naar toe ben gereden …


De vaarweg tussen Drachten en Earnewâld lag nog helemaal open. De laatste keer dat daar ook een mooie laag ijs op lag, was in februari 2012. Maar dat kon de pret niet bederven, want voorbij de bomen lag links van de Hooidamsloot een mooie ijsvlakte …

Op die ijsvlakte, waar 4 dagen daarvoor de eerste vermetele schaatsers voorzichtig hun eerste streken zetten, lag nu van hier bijna tot Earnewâld een mooie stevige ijsvloer …


Zodra het schoeisel was verwisseld voor schaatsen, konden de eerste rondjes worden gemaakt. Nou ja, rondjes … het waren mooie ronden van naar schatting twee kilometer. Daar konden de liefhebbers die dag nog volop van profiteren en dat deden velen dan ook …

Na een paar van die rondjes was het voor menigeen wel tijd om de benen, die aan het begin van het seizoen nog niet gewend waren aan de schaatsbewegingen, even wat rust te geven. Dat was natuurlijk meteen een mooie gelegenheid om nog even iemand te bellen om te vertellen wat hij of zij miste …


Het deed me deugd om te zien, dat het niet alleen volwassenen waren die zich op de gladde ijzers waren. Er waren ook verrassend veel kinderen op het ijs. De kleinsten werden waar nodig overeind geholpen en gehouden door een van hun ouders. Wat grotere kinderen waren intussen op zichzelf aangewezen. Wie viel werd geacht al snel weer op te krabbelen om daarna gewoon verder te gaan, zoals ik dat zelf in het begin ook talloze malen had gedaan …

Luidruchtig overvliegende ganzen haalden me na verloop van tijd uit mijn dromerij uit de tijd toen ik zelf nog graag schaatste. Tijd om terug te gaan naar de warmte van de huiskamer …

De late winter van 2018

Nadat hij eerst maar niet leek te willen beginnen, lijkt er intussen maar geen eind aan de winter van 2017-2018 te willen komen. Eigenlijk kunnen we het maar beter hebben over de late winter van 2018, want in december en januari stelde de winter niks voor. Het enige wat in die periode even aan winter deed denken, was een dun laagje sneeuw op 11 december. En dat terwijl het dit weekend met een harde oostenwind en lichte tot matige vorst opnieuw bar koud was …

171211-1556x

December was een graad warmer en januari was zelfs ruim 2 ºC warmer dan het langjarig gemiddelde over de periode 1971-2000. Op 24 januari werd het zelfs 12,5 ºC in ons tuintje, veel gekker moet het toch niet worden. Echt winterweer werd het pas in februari. Vooral in de laatste week van de maand was het met ’s nachts lichte tot matige vorst en zelfs een tweetal echte ijsdagen bitter koud. Daarmee kwam de gemiddelde temperatuur voor de winter van 2017-2018 uiteindelijk uit op 3,3 ºC …

180315-temp-winter2017-2018

Nog even wat koude cijfertjes op een rij. Ik heb in ons tuintje 28 vorstdagen kunnen noteren, tegen 40 gemiddeld over de periode 1971-2000. Om nog eens duidelijk te maken wanneer het deze winter koud werd: 22 van die vorstdagen vielen in februari. Matige vorst heb ik maar 4 keer kunnen noteren, tegen 14 normaal over de eerder genoemde periode. Hoewel het er enkele nachten dichtbij kwam, zat strenge vorst er ook deze winter weer niet in …

180315-vorstdagen

De verdeling van de neerslag liep gedurende de winter parallel aan de temperatuur. December en januari waren niet alleen erg zacht, maar ook uiterst somber en nat. In de koude februari viel minder dan de helft van de normale hoeveelheid neerslag …

180315-neerslag-winter2017-2018

De kou liet zich op 28 februari het best zien en voelen op het Wad. Bij een harde oostelijke wind en enkele graden vorst, die al snel voor een gevoelstemperatuur van ca. -17 ºC zorgden, dreven er grote ijsvelden over de Waddenzee. In de verte stak het met sneeuw bedekte Ameland ongewoon wit tegen zee en lucht af …

180228-1356x

Wat betreft de hoeveelheid neerslag nestelt deze winter zich met 200 mm tussen het langjarig gemiddelde over 2003-2018 (219 mm) en dat over de periode van 1971-2000 (185 mm) …

180315-winterneerslag-2003-2018

Hoewel de opvallend koude winterse uitsmijter van februari en maart zich misschien nog wel een tijdje in ons geheugen zal nestelen, zal de winter als geheel wel snel worden vergeten. Met een gemiddelde van 3,3 ºC was het niet de warmste winter van de laatste tien jaar, en dat is tegenwoordig al heel wat. Maar uiteindelijk was deze winter dan toch weer 0,7 ºC warmer dan het gemiddelde van de winters in de periode 1971-2000 …

180315-wintertemp-2003-2018

De laatste dagen van februari en de eerste 3 dagen van maart gaven voor de winterliefhebbers nog wat sjeu aan deze editie van de winter. Op 24 februari lag de Bonke bij Leeuwarden nog helemaal open, maar een week later bonden honderden schaatsers daar de smalle ijzers onder om even een tochtje naar Aldtsjerk te maken. Helaas is het bij die ene dag gebleven, omdat koning Winter zich daarna weer terugtrok …

180228-1547x

Als de Bonke en vele andere wateren eind februari-begin maart ondanks het spelbederf van zonnestraling en windkracht, in een week tijd dicht kunnen vriezen, dan biedt dat ondanks alle pessimistische scenario’s in mijn ogen toch nog hoop voor toekomstige schaatstochten. Als die klassieke winterse luchtdrukverdeling met een krachtig hogedrukgebied boven Scandinavië en een lagedrukgebied boven Zuid-Europa nu eens in de eerste helft van januari op de weerkaarten verschijnt – wanneer de aanzienlijk zon minder kracht heeft – dan moet er meer moois mogelijk zijn …

180228-1438x

Aan de provincie en aan het waterschap heeft het in elk geval niet gelegen. Zodra er zicht was op de serieus winterse ontwikkelingen, kondigde de provincie al een vaarverbod af voor een groot deel van Friese wateren, voordat er nog maar een centimeter ijs lag. Het waterschap zorgde ervoor om vroegtijdig het gewenste peil te bereiken, zodat daarna z.s.m. alle gemalen stilgelegd konden worden. Dit alles om een maximale ijsgroei mogelijk te maken. Wat mij betreft hulde voor provincie en waterschap derhalve, want elke mogelijk kans op natuurijs moet ten volle worden benut.

180228-1443xh