Schoffelaars en schapen

Er worden niet alleen (poot)aardappelen geteeld achter de zeedijk. Ergens in de buurt van Sexbierum reden we langs akkers waar groenten geteeld worden. Tijdens de tussenstop die we daar maakten, beklom Jetske de dijk om te bekijken of daar vogels op het Wad te zien waren. Ik richtte mijn camera even op het akkerland waar ik een trekker dichterbij zag komen …

Een stukje verderop stopte de trekker met twee passagiers. Zodra ze waren afgestapt, werd duidelijk dat de mannen op hun werkplek waren aangekomen, het waren schoffelaars. Onkruid wieden is hier nog handwerk. Ik vind dat mooi, want dat betekent volgens mij dat we hier te maken hebben met biologische akkerbouw. Mogelijk gaat het om het biologisch-dynamische akkerbouw en groentebedrijf Waddengeluk

Bij de nadering van een kudde Friese dijkschapen maakten we enkele kilometers verderop nog eens een tussenstop …

Jetske maakte van de gelegenheid gebruik door een tamelijk intensieve relatie met een schaap op te bouwen. Het kwam net niet tot een kusje …

Aardappelen achter de dijk

Vanuit een zonnig Drachten zetten Jetske en ik vrijdagochtend koers naar het noordwesten. We hadden zin om weer eens een ritje van west naar oost langs de Waddenkust te maken. We reden nog maar net op de Hoarnestreek ten noordoosten van Harlingen, of er werd links en rechts op het akkerland achter de dijk gewerkt …

We stopten bij een akker waar een boer bezig was met het poten van de aardappelen. Tussendoor kwam de boer op zijn trekker naar het begin van de akker. Daar laadde hij een nieuwe lading aardappelen over naar de bak achter zijn trekker. Nadat hij vervolgens in de cabine de GPS opnieuw had geactiveerd, ging hij door met zijn rechtlijnige werk …

Voordat hij zijn werk hervatte, kwam de boer even bij ons staan. Hij was blij, dat hij twee weken later dan gebruikelijk de aardappelen kon poten. Het was misschien wat een tegenvaller dat we geen reportage voor de krant maakten, maar ik heb hem intussen wel blij kunnen maken met een fotoserie van zijn werk. De boer was er trouwens niet alleen aan het werk. Wie heel goed kijkt, ziet op de onderstaande foto nog een tweede trekker. Die bekijken we later nog van dichtbij …

Maaiwerk bij Earnewâld

Waar je in de wijde omtrek ook bent, zodra er in dit jaargetijde ergens een boer begint te maaien of net gemaaid heeft, komt er een groep ooievaars op af. Vorig jaar trof ik ze ten zuidoosten van Drachten bij het Weinterper Skar, onlangs was dat het geval ten noordwesten van Drachten …

Enkele dagen voordat de hittegolf over ons heen rolde, was deze boer begin augustus een stuk hooiland langs de Bolderen bij Earnewâld aan het maaien …

Omdat het lekker weer was, ben ik even lekker in de berm gaan zitten om een tijdje te genieten van het samenspel tussen de boer en de ooievaars …

Lekker op de trekker

Als zoon van een boerenarbeider maakte ik in mijn jongste jaren nog wel eens een ritje op de trekker. Toen er na verloop van tijd een kunstmeststrooier aan de trekker werd gehaakt, keken heit en ik elkaar eens aan …
Dit leek ons geen goede ontwikkeling. “Dit komt op termyn sa net klear,” zei heit, “ik leau, wy moatte hjir mar wei …” 

Heit maakte de overstap naar Philips en we verhuisden naar het kleinstedelijke Drachten. De boer had enkele jaren later een ligboxstal en aanzienlijk meer koeien. De rest is geschiedenis …

Pepijn ontdekt het boerenleven

Na een koude en grijze zaterdag volgde een zonnige zondag op landgoed “de Merelhof”, en dus gingen Pepijn en ik al vroeg op pad voor een kleine wandeling over het domein.  Tijd om de pyjamabroek te verruilen voor een spijkerbroek was er niet, want de boer die een deel van het land van “de Merelhof” in gebruik heeft, kwam het land op met de tractor. Dat moesten wij natuurlijk wel even bekijken …

130602-1105x

Pepijn bleef op gepaste afstand staan om het ronkende apparaat te zien passeren, je weet immers maar nooit welke kant zo’n gevaarte op gaat. “Gras maaien …,” luidde Pepijn’s commentaar, terwijl hij me stralend aankeek, en daar heb ik het op dat moment maar bij gelaten …

130602-1106x

Toen de tractor enkele ogenblikken later uit zicht was verdwenen, vervolgden Pepijn en ik onze kuier. “Daar zijn koeien, pake …” kraaide het mannetje, toen we het weiland aan de achterkant van onze weekendwoning naderden …

130602-1053x

Die reactie heb ik natuurlijk meteen bevestigd. Dat het geen koeien waren, maar o.a. een Belgische Blauwe pink en nog een paar andere pinken, had ik ook tenslotte ook niet geweten als ‘de landheer’ het me vrijdagmiddag na aankomst niet had verteld …

130602-1054x

Voorgaande jaren hadden we ’t hele achter het huis liggende weiland tot onze beschikking. Vorig jaar was dat grotendeels met zuring en boterbloemen bedekte weiland vooral voor Tijmen en mij een mooi jachtgebied voor onze camera’s …

120519-1047x

Nu was het weiland voor het vee, en dat was ook goed, want hoewel ze vrij ver weg stonden, vond Pepijn het al babbelend prachtig om naar die loom grazende dieren te kijken …

130602-1056x

In de loop van de middag hoorden we de tractor weer het land op komen. Ik werd meteen door Pepijn meegetroond om het spektakel nogmaals te bekijken. Ditmaal stapte Pepijn wat dichter naar de rand van het weiland, maar hij bleef wel op veilige afstand van de afrastering. Na aankomst had ik de mannetjes namelijk meteen goed duidelijk gemaakt dat er stroom stond op de draden en banden rond de weilanden, en die boodschap was goed blijven hangen …

130602-1422x

Het was een feest om dit leergierige mannetje, dat intussen zo ongeveer alle automerken weet te benoemen, op deze manier kennis te laten maken met een paar facetten van het boerenleven rond “de Schaapskooi”

130602-1423x