Tagarchief: kievit

Bij een broekbos

Geplaatst op door

Na enige tijd hadden we het bij de Uitkijkpunt Ezumakeeg wel gezien. De meest interessante vogels zaten te ver weg voor onze camera’s …


We besloten nog een stukje verder te rijden om nog wat meer rond te kijken. Al snel kwamen we bij een soort broekbos terecht waar de bomen met hun voeten diep in het water stonden. Aan de rand daarvan bevonden zich vooral bergeenden en wilde eenden …

Jetske meende intussen aan de overkant van de weg iets boven het veld te zien vliegen …


Wat ze daar zag, weet ik niet, maar een lekker fleurig en kruidenrijk veld was het zeker …

Een met een wijde boog om ons heen vliegend visdiefje trok de aandacht na enige tijd op natuurlijke wijze weer terug naar het water …


Verderop in het water waren enkele foeragerende kemphanen en een paar slapende bergeenden te zien. Ook hier zaten de vogels eigenlijk weer net wat te ver weg. Een passerende kievit bracht daar verandering is. Met die kievit open ik morgen het laatste deel van deze serie over ons ritje door het Lauwersmeergebied …

Onderweg naar het nest

Geplaatst op door

Ook een gelukje komt niet altijd alleen. Het plekje waar de ijsvogels zich laten zien is namelijk nog geen zes km verwijderd van de vogelkijkhut in de Surhuizumermieden, de locatie waar ik de laatste jaren graag kom voor de weidevogels. Dat laat zich voorlopig dus mooi combineren …

De eerste keer dat ik er vorige week was, viel ik meteen met mijn neus in de boter. Op een smalle strook land, die mooi binnen het bereik van mijn camera lag, zag ik een kievit lopen …

Ik besloot hem even te volgen. Hij liep doelgericht naar een plekje waar hij zich even later lekker neervlijde. Nog even wat met het kontje draaien en daar zat ze prinsheerlijk. Ik denk dat het een vrouwtje was, omdat die het grootste deel van het broeden voor hun rekening nemen. Kijkend naar de manier waarop ze ging zitten, is duidelijk dat ze een nestje met een aantal van die mooie groen-zwart gespikkelde eieren heeft …

(V)luchtige weidevogels

Geplaatst op door

Niet alleen de aanblik van al die weidevogels is mooi, ook de lokroepen van de verschillende vogels vind ik prachtig. Die vogelzang voert me elk jaar weer terug naar mijn kinderjaren, toen die geluiden rondom niet van de lucht waren …

Het was een drukte van belang op en boven het plas-drasland. Vooral kieviten en grutto’s waren goed vertegenwoordigd, maar er zaten ook wat eenden tussen. In tegenstelling tot voorgaande jaren heb ik er vorige week jammer genoeg geen kemphanen gezien …

De meeste vogels bleven op grote afstand, maar een enkele grutto vloog mooi binnen bereik van mijn camera voorbij. Onze nationale vogel … mooi, hè …

Terug bij de weidevogels

Geplaatst op door

Vorige week was het tijd om eens op zoek te gaan naar weidevogels. Ik ben tegenwoordig wat zuiniger met mijn ritjes, maar hiervoor ben ik woensdag toch maar weer eens naar de Surhuizumermieden (Google Maps) gereden …

Vanaf het kijkplateau heb je een mooi zicht over het plas-drasland dat Staatsbosbeheer hier in stand houdt. En dat is van groot belang voor onze weidevogels. Februari was dan wel record-nat, maart was record-droog. Als gevolg daarvan is de toplaag van de grond alweer flink uitgedroogd. Zonder dit soort maatregelen, waarbij water op het land gepompt wordt, hebben de weidevogels het ontzettend moeilijk. Ik mopper dan wel eens wat op SBB, maar dit doen ze goed …

Aan de noordoostelijke horizon staat de fabriek van Friesland-Campina in Gerkesklooster-Stroobos. Laten we het erop houden, dat het geen landschappelijke verrijking is …

Maar dat is snel vergeten als je even later oog in oog zit met een graspieper, die op één van de bordjes van SBB is gaan zitten. Een kievit die een stukje verderop in het weiland is neergestreken, lokt me even later naar beneden …

De kievit showt zijn kuif

Geplaatst op door

Langs een van de sloten verscheen op zeker moment een kievit – een ljip in het Fries – die zijn kuif wel even wilde showen. De kievit is met zijn fraaie kuif van oudsher één van de meest kenmerkende vogels in het Friese weidelandschap. In mijn kinderjaren zat ik elk voorjaar rondom tussen de hun eigen naam roepende kieviten. Tegenwoordig moet je ze zoeken, en ook hun kenmerkende roep hoor ik nauwelijks meer …

Op het eerste oog is de kievit een wat saaie zwart/wit gekleurde vogel. Maar als hij even goed in het zonlicht gaat staan, dan zie je een mooie groen-paarse metallic glans over het verendek verschijnen …

In de lucht is de kievit ook een bijzondere verschijning. Met zijn brede vleugels maakt hij in het voorjaar wonderlijke en spectaculaire buitelingen. Daar had dit exemplaar blijkbaar even geen zin in. Maar terwijl de kievit bij de sloot vandaan scharrelde, landde er wel een volgende weidevogel in beeld, de tureluur …

Plas-dras in beeld

Geplaatst op door

Ik besloot de meerkoet niet langer te storen bij zijn bezigheden Het werd tijd om de camera eens op het plas-dras deel in de landerijen voor me te richten. Daar was ik tenslotte voor gekomen, want dat is uiteindelijk toch de bron van de vogelrijkdom hier …

De plassen werden vooral bevolkt door grutto’s, maar er zat hier en daar ook een kievit en er dobberden wat eenden rond. Van de kemphanen die hier voorgaande jaren in groten getale zaten viel geen spoor te bekennen …

Plotseling kwam er een zwaan half rennend en half vliegend door het beeld zeilen. Volgens mij keek ik er meer van op dan de omringende vogels, want die bleven doodgemoedereerd zitten waar ze zaten …

Een pentekening van Kirsten

Geplaatst op door

Achteraf bekeken hadden zowel Aafje als mijn fotomaatje het woord ‘verrassing’ de laatste tijd al eens min of meer terloops laten vallen. Omdat dat voorafgaand aan Sinterklaas was, besteedde ik er geen aandacht aan. Ik ben al van jongs af aan gewend om me eind november-begin december maar bij verrassingen en geheimpjes neer te leggen. Meestal kruipt de aap rond de vijfde wel uit de mouw.

Ditmaal gebeurde dat echter niet. Ik was het alweer vergeten, toen Aafje in de week na Sinterklaas op een dag vroeg of ze wel met de auto naar haar werk mocht, omdat ze iets groots voor mij moest ophalen. Ik was volledig overbluft en overdonderd, toen ze me aan het eind van de middag deze tekening liet uitpakken. Zo hangt hij nu aan de muur, en ik ben er echt heel erg blij mee …

De tekening is gemaakt door Kirsten Krijthe, activiteitenbegeleidster bij Revalidatie Friesland en als zodanig inmiddels een oud-collega van Aafje, maar ook zeer actief als kunstenares. Omdat Aafje mij graag mee wilde laten delen in haar pensionering, heeft ze Kirsten gevraagd of zij een tekening van mij wilde maken zoals ik de afgelopen 15 jaar fotograferend door Fryslân gekuierd ben.

Kirsten heeft alle door Aafje voorgestelde elementen op haar geheel eigen wijze op het papier weergegeven. Het skûtsje dat met een witte snor het water doorklieft, de Friese vlag fier in top, een Fries paard dat met wapperende manen door de wei galoppeert, de grutto als ‘Kening fan de greide’ op zijn troon, op de voorgrond de laatste kievit en de schaatser die door het wit berijpte Fryslân onder voortdrijvende wolken blijft trainen voor die ene tocht …

Heel fijn gestipt heeft Kirsten er zelf nog een mooi pompeblêd in de fok aan toegevoegd. Fijn gestipt …? Jawel, op dit formaat is dat niet goed te zien, maar de originele tekening van 30 x 30 cm bestaat volledig uit kleine stipjes …

Al die elementen maken samen Fryslân, waarvan ik weet dat ik er nu niet meer weg wil. Hier ben ik geboren, hier wil ik graag nog een jaar of wat vrij en veilig met mijn camera rondstappen en hier wil ik uiteindelijk ook mijn laatste adem uitblazen.

Morgaine had het verhaal erachter aardig doorzien in haar reactie.
De meest opvallende vraag kwam van OmaBaard, zij vroeg wat ik met paarden heb. Behalve dat ik vooral Friese paarden erg mooi vind, heb ik er niet zo gek veel mee. Zeker sinds het beste paard van stal me eens zand heeft laten happen. Hoe dat zit, kun je lezen in ‘Sinterklaas en het grote zwarte paard’.

En dit is Kirsten zelf …

Meer informatie over Kirsten en haar werk kun je op haar website vinden:https://kirstenkrijthe.nl
Maar natuurlijk kun je haar en haar werk ook op Facebook vinden: Kirsten Krijthe – beeldend kunstenaar