De tweede leg vliegt uit

Het was de afgelopen weken weer druk in de tuin. Eerder dit jaar waren er al jonge merels groot gebracht in een nestje in de klimop rond onze pergola en in de klimop van de buren. In mei volgde er nog een tweede leg in de pergola boven de vijver in onze tuin. Wekenlang waren pa en ma merel weer onophoudelijk bezig met de aanvoer van vette wormen en slakken …

Zaterdag was het zo ver dat de jongen tevoorschijn kwamen uit de klimop rond de pergola. Ze zochten allemaal een plekje in onze tuin. Luid piepend wezen de jonge merels pa en ma merel de rest van het weekend de weg naar hun reikhalzende, hongerige snaveltjes …

– wordt vervolgd

Huisjesslak op de Echinacea

Ik begin vandaag met een foto die ik zaterdagochtend heb gemaakt van een Echinacea zonnehoed …

Toen ik maandagochtend tijdens een rondje door de tuin weer langs de Echinacea kwam, zag ik dat er een kleine huisjesslak op het hart van de bloem zat. Nadat ik er een paar foto’s van had gemaakt, heb ik een tijdje staan kijken hoe het beestje zich moeizaam een weg zocht …

Toen ik nog een laatste foto maakte, zag ik dat hij nog even om het hoekje gluurde …

Zo traag als een slak …

… maar een stuk minder soepel. Dat typeert mijn situatie sinds enkele dagen nog het best.

Een paar weken geleden kroop deze naaktslak door de tuin. Het schijnt een rode wegslak te zijn. Ik las dat hij wel 20 cm lang kan worden, dit exemplaar schat ik op zo’n 8 cm. Soepel schoof hij langzaam vooruit, hier eens een kleine verhoging overwinnend, daar een hinderlijk grasspriet opzij duwend …

Ik beweeg me sinds eind vorige week een stuk minder soepel. Erger nog, ik kan vrijwel geen stap zetten zonder dat er ernstige pijnscheuten door mijn linkerbeen, -heup en rug schieten. Ik kan enkel met mijn wandelstok de hoogst nodige stappen binnenshuis en op het terras maken. We zijn bang voor iets van acute ischias, maar een diagnose moet nog gesteld worden. De huisarts was gisteren afwezig i.v.m. familieomstandigheden en de vervangende huisarts zat met een gebroken heup thuis. Dat heb ik dan weer!

Nog een geluk dat ik onlangs was begonnen om de mooiste macrofoto’s van de afgelopen zomer te verzamelen. Daar vermaak ik me voorlopig nog wel mee, want de enige plek waar ik momenteel bijna pijnvrij kan zitten, is mijn bureaustoel. Het moet wel gek gaan, wil mijn weblog stilvallen …

2021 in 50 foto’s

Een terugblik op 2021 met 50 van de ca. 2.750 foto’s die ik hier in 368 logjes heb gepubliceerd …


Terug naar normaal

Na 48 blogjes over drie dagen in de Waddenregio is het tijd om weer eens wat andere onderwerpen voorbij te laten komen. Terug naar normaal dus eigenlijk. Zoals te doen gebruikelijk was, kan dat weer van alles zijn. Zo zal er weer wat vaker een landschapje uit mijn eigen rayon te zien zijn …

Maar ook beestjes zullen er wel weer voorbij komen. Wat te denken van die hele grote slak, die ik samen met het allerkleinste slakje ooit kon fotografeerde. Of gewoon eens een neergedwarreld herfstblad in de tuin…

Als het zo uitkomt, kun je hier zelfs enige dichterlijkheid in herfsttinten aantreffen …

Wetend dat november in diverse opzichten vaak niet mijn beste maand is, heb ik voor alle zekerheid wel een ruime collectie ‘dijkzichten’ uit de periode 2003-2021 bijeengezocht in mijn digitale archief. Die houd ik voorlopig achter de hand. Want hoe het jullie vergaat, weet ik niet, maar zelf ben ik nog steeds niet uitgekeken op die streek …

Nu het met Corona weer helemaal de verkeerde kant op gaat en onze premier nog steeds alleen met holle woorden kan regeren, sluit ik zelfs niet uit, dat ik zo af en toe eens met wat modder ga gooien …

’t Is maar dat u het weet.

Een slak op de afvalbak

Begin augustus zag ik tijdens een loopje door de tuin een kleine huisjesslak op de gft-container achter in de tuin …

Een groot fan ben ik niet van slakken, maar ik vind ze wel fotogeniek, zeker als ze nog zo klein en transparant zijn …

En klein was dit exemplaar zeker, gelukkig wijst een pijl het kleine ding behulpzaam aan …

Sierlijk en traag kroop hij over het handvat. Precies het tempo dat mij en mijn camera eigenlijk nog het best ligt …