De baanveger van de JD-polder

Geplaatst op 31 januari 2019 - 10:25 door Jan K. alias Afanja

Van de beloofde sneeuwval is hier gisteren niets terecht gekomen. Maar gelukkig ben ik nog altijd niet door de foto’s van het landschappelijk schoon van Fryslân in ’t wit van vorige week donderdag heen. Vandaag aandacht voor de baanveger en de eerste schaatsers op de besneeuwde ijsvlakte in de Jan Durkspolder …

Nadat ik de reeën achter me had gelaten, duurde het niet lang voordat ik de eerste vermetele schaatsers op de noordelijke ijsvlakte van de Jan Durkspolder in het vizier kreeg. Het was hard werken voor de baanveger. Er lag 3-5 centimeter sneeuw en de baan moest met ouderwets handwerk vrij worden gemaakt. Eerder die ochtend was de veegmachine van IJsclub Lyts Begjin door het ijs gezakt. Vanwege het dunne ijs was het later op de dag nog een hele klus om hem er weer uit te krijgen. Er werd een houten constructie met een katrol gebruikt om hem met man en macht weer op het ijs te trekken, aldus een bericht met foto in de Leeuwarder Courant …

De bovenstaande foto’s heb ik vanaf de zuidkant van de ijsvlakte gemaakt, terwijl ik bij de windmotor stond die op de foto’s hieronder is te zien. De foto’s hieronder heb ik gemaakt, terwijl ik even later voor het kleine bestelbusje op de bovenstaande foto stond.

Kunt u het allemaal nog volgen? Maakt niet uit, geniet maar gewoon even van de schaatsers op die mooie witte vlakte. Wie weet, misschien blijken de eersten ook de laatsten te zijn geweest dit jaar …

schaatsers in de Jan Durkspolder 3

schaatsers in de Jan Durkspolder 4

schaatsers in de Jan Durkspolder 5

schaatsers in de Jan Durkspolder 6

schaatsers in de Durkspolder 7

In de winter van 2010-2011 kenden de schaatsers en de baanveger van de Jan Durkspolder betere tijden.

Zes reeën in de sneeuw

Geplaatst op 30 januari 2019 - 10:03 door Jan K. alias Afanja

Een sprong reeën in de sneeuw, dat was al even geleden …

Vorige week donderdag zag ik er zes stuks bij de Jan Durkspolder …

Al snel hief één van de ranke dieren de kop even attent op …

Op grote afstand werd er geen gevaar in mij gezien …

Rustig grazend, bewogen ze zich gestaag in de richting van hun veilige bosschage …

Intussen heb ik dezelfde sprong reeën gisteren opnieuw gezien … In hetzelfde weiland, in een heel andere (groene) sfeer.

Torenvalk in ’t wit

Geplaatst op 29 januari 2019 - 10:45 door Jan K. alias Afanja

Zo lang mijn benen me maar enigszins willen dragen

zo lang het vertrouwd is om me de weg op te wagen

zo lang blijven sneeuwtochtjes en -kuiertjes me behagen

Niet ver van de plek waar ik in november een hooghartig torenvalkje fotografeerde, trof ik vorige week donderdag opnieuw een torenvalk – reade wikel in het Fries – aan in de wijde witte wereld in de buurt van de Jan Durkspolder. Best mogelijk dat het dezelfde vogel was, want dit exemplaar vertoonde hetzelfde hooghartige gedrag, alsof ik er niet was …

Het was in elk geval ‘t eerste van veel mooie fotomomenten op die prachtige dag, waarop de wereld even wit was …

torenvalk in een witte wereld 1

torenvalk in een witte wereld 2

torenvalk in een witte wereld 3

Sneeuw in de tuin

Geplaatst op 28 januari 2019 - 11:22 door Jan K. alias Afanja

“De MS flikt me weer eens zo’n typische, kille rotstreek. De ene dag ben je een hele kerel, en de volgende dag ben je zo slap als een vaatdoek …,” schreef ik vorige week woensdag op de tweede sneeuwdag.

Het was uitermate lief en sympathiek dat velen me als reactie daarop beterschap wensten, maar echt nodig is dat op zo’n moment niet hoor. Ik ben op zo’n dag ook niet echt ziek of zo, maar het is gewoon even een mindere dag. Waar een ander ’s ochtends bij de koffie even bijpraat met een collega of met zijn of haar partner, daar gebruik ik op zo’n moment mijn weblog even voor. Want ja, in zekere zin zijn jullie – mijn medebloggers – mijn collega’s. En mijn partner zit overdag op het werk met haar collega’s bij te praten …

Zo’n periode met ’t gevoel van elastiek in de benen is meestal na één dag van relatieve rust weer voorbij. Vorige week woensdag heb ik me grotendeels voor het raam vermaakt met zicht op de tuin. Maar als kind van de winter kon ik het toch niet laten om ’s middags ook nog even een klein rondje door de tuin te maken …

wintertuin 1

wintertuin 2

wintertuin 3

wintertuin 4

wintertuin 5

wintertuin 6

wintertuin 7

Eerste sneeuwwandeling 2019

Geplaatst op 27 januari 2019 - 11:33 door Jan K. alias Afanja

Het duurde lang voordat de voorspelde sneeuw ons dinsdag bereikte. Tot een uur of vier ’s middags had ik me vermaakt met de vogels in de tuin. Zo kon ik vanuit mijn warme hoekje in de kamer mijn nieuwe camera voor het eerst zoomend zijn werk laten doen. In de logjes ‘Lytse reade Robin’ en ‘Een kille rotstreek’ waren de eerste resultaten te zien, en die vielen mij helemaal niet tegen …

Toen de wereld rond vieren langzaam wit begon te kleuren, kon ik het niet langer aanzien van achter de dubbele ramen. Jas en schoenen aan, muts op en voorzichtig op pad. Een kuier van een half uurtje door de wijk leverde de volgende plaatjes op van de eerste sneeuw in 2019 …

sneeuwwandeling 1

sneeuwwandeling 2

sneeuwwandeling 3

sneeuwwandeling 4

sneeuwwandeling 5

sneeuwwandeling 6

sneeuwwandeling 7

sneeuwwandeling 8

sneeuwwandeling 9

sneeuwwandeling 10

sneeuwwandeling 11

sneeuwwandeling 12

sneeuwwandeling 13

sneeuwwandeling 14

Een nieuwe bridge-camera

Geplaatst op 26 januari 2019 - 12:36 door Jan K. alias Afanja

Het probleem met de scherpstelling van mijn camera deed zich al langere tijd voor, maar 2 weken geleden begon het een beetje de spuigaten uit te lopen. Scherpstellen begon een kwestie van meer geluk dan wijsheid te worden en het vergde steeds meer geduld. Voeg daarbij dat het in- en uitzoomen al een tijdlang gepaard ging met kreunende en ratelende geluiden van de lens, wat vooral bij video heel vervelend is, dan zal duidelijk zijn dat er iets moest gebeuren …

In het huidige tijdsgewricht hoor je er dan in principe vanuit milieu- en financiële overwegingen denkelijk voor te kiezen om het apparaat ergens ter reparatie aan te bieden, maar daar had ik even geen zin in. Meer dan 50 kilometer heb ik in mijn leven nog nooit gevlogen, ik rijd veel minder dan de gemiddelde forens, ons energieverbruik vertoont al jaren een dalende trend en ik douche zeker minder dan gemiddeld 5 minuten per dag. Kortom: mijn ecologische voetafdruk stond de aanschaf van een nieuwe camera niet in de weg …

Het is de Canon PowerShot XS70 HS geworden, de jongere broer van mijn vorige camera de XS50 HS. Met o.a. 65x zoom, 4k video en een geheel nieuw menu heeft de PowerShot SX70 HS in alle opzichten aanzienlijk meer kracht en souplesse dan zijn voorgangers. Met een rode maan en een goeddeels witte wereld waren het niet de gemakkelijkste omstandigheden om aan mijn nieuw aanwinst te wennen. Maar ik heb er wel veel plezier aan beleefd. Het spreekt voor zich dat de resultaten hier de komende dagen de revue zullen passeren …