Het riet wordt gekamd

Gisteren vertelde ik dat Jetske en ik op het werkterrein van de rietsnijders aankwamen tijdens hun lunchpauze. Erg lang duurt zo’n pauze van de rietsnijders over het algemeen niet. Ook in dit geval togen de mannen al snel weer aan het werk, want zeker op een mooie, werkzame dag als deze moeten er meters gemaakt worden om de oogst binnen te halen …

En ja, eerlijk is eerlijk, het ziet er op zo’n mooie dag allemaal knap idyllisch uit. Maar vergis je niet, het werk van de rietsnijder is zwaar werk. Dat geldt ook voor het kammen van het riet. Hierbij haalt de rietsnijder m.b.v. een kammachine de ruigte, het natuurlijk afval, uit het riet. Ik heb dat al eens mogen proberen, en daarbij werd me al snel duidelijk dat die machine bij elk bosje zijn best doet om je over die scherpe tanden te trekken …

– wordt vervolgd –

Lunchtijd in het rietland

Jetske leidde me deels over onverharde wegen zo ongeveer naar het hart van De Weerribben tussen de dorpjes Nederland en Kalenberg. Daar ligt omgeven door bosschages een stuk rietland dat gepacht wordt door Klaas-Jan, een aangetrouwde neef van Jetske …

Het was duidelijk dat de rietsnijders het maaiwerk al achter de rug hadden. Het gemaaide riet stond in schoven lekker in zon en wind te drogen. De rietsnijders zelf waren echter niet te zien …

Een blik op het horloge leerde dat ’t op dat moment tegen twaalven liep. Dat betekent ook in het rietland meestal lunchtijd. En zo was het ook die dag, want vrijwel gelijktijdig met ons kwam één der rietsnijders het land op met de lunch. Een schreeuw over het rietland was genoeg om de andere mannen tevoorschijn te laten komen …

Terwijl de rietsnijders zich met hun vismaaltijd terugtrokken in de keet, nestelden Jetske en ik ons met ons broodje in de zon. Het duurde niet lang of Rhena, de hond van één van de rietsnijders, kwam gezellig bij ons liggen …

– wordt vervolgd –

Ecokathedrale fotokuier 10

De symbiose van cultuur en natuur in de Ecokathedraal liet zich tijdens deze kuier in oktober 2011 weer mooi zien. Tussen de diverse gestapelde bouwwerken, die goeddeels schuil gingen onder een dik bladerdak nipte een spin aan wat waterdruppeltjes en dartelden vlinders van hot naar her tussen de vele bloemen van de in het oog springende springbalsemien.

Het gevolg is dat ’t verslag van deze fotokuier wat aan de lange kant is geworden, want ik wil natuurlijk weer zoveel mogelijk van al dat moois laten zien. Afijn, zie maar even, voortijdig stoppen kan altijd … 🙂

Volgende week zondag deel 11.

Heibel in de polder

Een paar scholeksters scharrelden zij aan zij door het plas-dras gebied in de Jan Durkspolder …

Op enig moment leken ze ’t allebei op hetzelfde hapje voorzien te hebben …

Dat leverde ogenblikkelijk heibel in de polder op …

Ze vlogen elkaar letterlijk in de haren veren …

Lang duurde de strijd niet, want een gevulde maag leverde het niet op …

En dus gingen ze al snel ieder hun weg, waarna ik mijn plekje op de eretribune kon verlaten …

Skywatch Friday 461

Na een aantal dagen op rij met een strakblauwe lucht, verscheen er gisteren bewolking  …

After a few days in a row with a clear blue sky, clouds appeared yesterday …

Rond het middaguur maakte ik even een ritje door het polderland …

Around noon I went for a ride through the polder land …

Een boer was zijn land aan het ploegen, dat trok honderden hongerige meeuwen aan …

A farmer was plowing his land, that attracted hundreds of hungry seagulls …

En niet alleen meeuwen, ook een drietal ooievaars pikte een hapje mee, zoals te zien is op de laatste foto …

And not only seagulls, also three storks took a bite, as you can see on the last photo …

Wil je meer Skywatch foto’s zien? Gewoon even op het logo klikken …
Wanna see more Skywatch photos? Just click the logo …

Skywatch Friday

Maak er een mooi weekend van
Wishing you all a wonderful weekend

Ontspanning en meditatie

Honden en vooral katten hebben er geen enkele moeite mee … Als zij even willen ontspannen, dan gaan ze gewoon lekker liggen waar ze zich op dat moment bevinden. Bij voorkeur in de zon natuurlijk … 😉
Rhena, de hond van de rietsnijder waar we dinsdag voor een fotosessie waren, liet even mooi zien hoe ’t moet …

Wij mensen moeten vaak op de een of andere manier wat organiseren om te ontspannen. Ik wel in elk geval. Gisteren heb ik maar weer eens een paar mindfulness-oefeningen gericht op pijnmanagement gedaan om weer wat greep te krijgen op mijn buikpijn. Dat heeft er samen met al jullie goede wensen in geresulteerd dat de pijn intussen weer te hanteren is …

World of pain

Ik reed nog maar nauwelijks enkele kilometers op de A7, toen de Acnes gisterochtend weer eens onverwacht en ongenadig hard toesloeg. Op zo’n moment probeer je er vervolgens maar het beste van te maken. Vaak gaat dat uiteindelijk ook heel aardig. Gisteren kreeg ik er echter geen greep op en lukte dat helaas niet.

Voeg daaraan toe dat er een koude noordoostenwind over het Overijsselse rietland waaide, met alle nadelige gevolgen van dien voor mijn door MS geplaagde onderstel, dan zal duidelijk zijn dat ’t niet mijn dag was gisteren. En daarmee ook die van mijn fotomaatje niet, en dat spijt me eigenlijk nog ’t meest.

Luisterend naar “World of pain” van Cream, maak ik er vandaag een bijtankdag van, zodat ik morgen de draad weer op kan pakken. Want ondanks de voornoemde ellende ben ik toch wel weer met het nodige foto- en filmmateriaal thuisgekomen …

Outside my window is a tree
Outside my window is a tree
There only for me …