In het Weerribbenriet (2)

Geplaatst op 21 februari 2019 - 11:21 door Jan K. alias Afanja

Na de lunch hervatte de rietsnijder zijn werk. Zo lang je het niet met eigen ogen hebt gezien, kun je je nauwelijks voorstellen hoeveel werk er verzet moet worden om 1 bos riet samen te stellen …

Zoals ik gisteren al schreef, moeten alle grassen en ander groen uit het riet worden gekamd. De rietsnijder gebruikt daarvoor een machine met metalen pennen op een lopende band. Hij pakt steeds een bosje riet stevig vast en duwt de ondereinden van de stengels over de metalen pennen. Zo wordt alle ruigte uit het riet getrokken …

de rietsnijder aan het werk

de rietsnijder kamt het riet

gras wordt uit het riet gekamd

stalen pennen trekken het vuil eruit

er gaat veel door zijn handen

Vele tientallen van die kleine bosjes later ligt er een groot bos riet op de stellage, en die moet daar af … Dat kan daar midden in het rietland maar op één manier: op de schouder. Een jaar of wat geleden heb ik zelf eens zo’n bos op de wagen gegooid, maar dat valt niet mee. Respect voor die man en zijn collega’s …

gestaag zwoegt de rietsnijder voort

een volle bos klaar voor transport

zwaar werk, heel zwaar werk

weer een bos klaar

op naar de volgende bos

– wordt vervolgd –

In het Weerribbenriet (1)

Geplaatst op 20 februari 2019 - 12:47 door Jan K. alias Afanja

Gisteren ben ik samen met mijn fotomaatje Jetske het rietland in de Weerribben weer eens ingetrokken om een bezoek te brengen aan Jetskes’ zwager Klaas, één van de vele rietsnijders in de Kop van Overijssel. Er was ons door de weermannen droog, maar bewolkt en gestaag ophelderend weer toegezegd. Daar kwam echter weer weinig van terecht, het bleef bewolkt en waterkoud, en het regende zelfs af en toe even een beetje …

Zodra Klaas ons zag aankomen, staakte hij zijn werkzaamheden om eerst even bij te praten. Op het betreffende perceel in het centrum van de rietcultuur bij Kalenberg is opnieuw sprake van een zeer matige oogst. “Het staat niet hoog, maar zo van een afstandje lijkt het nog heel wat,” vertelde Klaas, “maar als je het veld in loopt, dan zie dat er bijna net zoveel gras staat als riet …” Hardnekkige grassen zoals het pijpestrootje zorgen ervoor dat de rietsnijder meer werk heeft van minder riet. Daarover morgen meer …

in de Weerribben

de rietsnijder aan het werk

de rietmaaier

drogende rietbossen

de rietsnijder geeft uitleg

Rond twaalven verscheen ook de vrouw van de rietsnijder ten tonele met hun trouwe viervoeter Kelev. Omdat het geen weer was om buiten te lunchen, werden we uitgenodigd in de mobiele kantine voor koffie en broodjes …

de zussen praten bij

het bivak van de rietsnijder

even kijken wie die vreemdeling is …

heer en meester in zijn domein

de rietsnijder in zijn kantine

– wordt vervolgd –

Meer pootjebaders bij Earnewâld

Geplaatst op 19 februari 2019 - 12:35 door Jan K. alias Afanja

Een half uurtje nadat ik de foto’s van de pootjebadende zilverreiger had gemaakt, zag ik enkele kilometers verderop bij Earnewâld nog een paar pootjebaders in een petgat staan …

Even leek hij haar het hof te willen maken, maar van harte ging het allemaal niet …
“Kijk eens wie daar aan komen …,” gakte zij in zijn oor …

Even wierp hij een snelle en verholen blik zijwaarts, dan liet hij zijn kop deemoedig zakken …
Bij de nadering van het onverwachte bezoek zag hij een romantisch voorjaarsuurtje vervliegen …

Pootjebader in de polder

Geplaatst op 18 februari 2019 - 13:40 door Jan K. alias Afanja

Zo half februari zie ik het liefst schaatsers hun krassende slagen maken op het ijs in de Jan Durkspolder. Dat zit er dit jaar duidelijk niet in …

In plaats daarvan heb ik er vorige week vanuit de grote vogelkijkhut een half uur lang een pootjebadende grote zilverreiger kunnen observeren …

Een visje heeft hij al die tijd niet kunnen verschalken. Ik had met de mooie foto’s die ik eraan heb overgehouden een stuk meer geluk dan hij …

Ecokathedrale kuier 2

Geplaatst op 17 februari 2019 - 11:19 door Jan K. alias Afanja

Nadat ik half november 2002 voor het eerst in de Ecokathedraal bij Mildam was geweest, wist ik meteen dat een tweede bezoek niet lang uit zou blijven. Maar dat ik er twee dagen later alweer zou zijn, had ik toch niet ingeschat. Aafje was na mijn enthousiaste verhaal over de bijzondere sfeer die er in de Ecokathedraal hing èn over de prachtige grijze kat die ik er had getroffen, zo nieuwsgierig geworden dat ze het ook allemaal wel eens wilde bekijken …

En zo zwierven we twee dagen later samen tussen de gestapelde bouwwerken rond. Hoewel we de grijze kat niet meer hebben getroffen, was ook Aafje onder de indruk van het werk dat hier werd verzet. Een verslag van deze tweede “Ecokathedrale fotokuier” waarin bloeiende distels en kardinaalsmutsen voor een kleurig slot zorgden, is hieronder te zien …

– Volgende week zondag deel 3, waarin ik de Ecokathedraal voor het eerst onder een dun laagje sneeuw zag –

SBB blameert zich in De Deelen

Geplaatst op 16 februari 2019 - 11:21 door Jan K. alias Afanja

Omdat ik in de buurt was, heb ik gistermiddag weer even een tussenstop gemaakt bij De Deelen. Het mooie weer had veel wandelaars naar het mooie natuurgebied getrokken, want de parkeerplaats stond zo goed als vol.

Staatsbosbeheer staat er als beheerder van het gebied bij veel van de bezoekers duidelijk niet best op. Dankzij de aanhoudende “Afsluiting wegens werkzaamheden” van de korte wandelroute is het gebied eigenlijk alleen nog interessant voor mensen die goed ter been zijn. Er werd dan ook flink gemopperd, want ook ouderen die geen kilometers meer kunnen lopen, maken hier graag even een kuiertje. Het is voor veel van de (vaste) bezoekers niet alleen teleurstellend, maar ook bevreemdend dat deze afsluiting nu al meer dan een jaar duurt …

rietpluimen 1

rietpluimen 2

Wie net als ondergetekende minder goed ter been is, is nu aangewezen op het fietspad langs de Hooivaartsloot. Daar kun je door de rietpluimen naar de overkant van het water koekeloeren. Veel meer valt er niet te beleven. Natuurlijk kun je er ook voor kiezen om een stuk(je) over het lange brede pad naar het centrum van De Deelen te lopen. Maar ook daar valt weinig te beleven. Uitzicht naar links en rechts heb je er niet en aan dat pad komt maar geen eind. Na een meter of 50 vond ik het welletjes en heb ik rechtsomkeert gemaakt …

het lange pad 1

het lange pad 2

Naar aanleiding van mijn klacht over de afsluiting van het gebied d.d. 5 februari kreeg ik via Twitter van Staatsbosbeheer deze reactie: “@JanKaliasAfanja‬ ‪@BoswachterRoel‬ De boswachter geeft aan dat natuurorganisaties helaas geen recreatiebijdragen krijgen voor het herstel van voorzieningen zoals hier in De Deelen. We proberen deze brug te vernieuwen zodra er budget voor is. Iedereen kan daarbij helpen via buitenfonds.nl/brugoverdedeelen. Wie helpt mee?”

wortelstokken gele plomp 1

wortelstokken gele plomp 2

Kortom: als ik mijn geliefde korte rondje in De Deelen weer wil kunnen lopen, moet ik zorgen dat er eerst € 20.000 op het kleedje komt voor reparatie of vervanging van een simpele houten voetgangersbrug. Maar Staatsbosbeheer, als jullie geen subsidie hebben voor onderhoud en instandhouding van dit soort minimale recreatievoorzieningen, wat doen jullie dan in godsnaam nog in het gebied??? Zonder die minimale voorzieningen verliest het gebied toch zijn publieke waarde? Als het gebied niet meer toegankelijk hoeft te zijn voor wandelaars en natuurliefhebbers, laat het dan maar lekker aan de natuur over, komt helemaal goed …

Ik baal hier echt gruwelijk van. Stapje voor stapje wordt de toegang tot de natuur voor mensen die wat minder ver kunnen lopen steeds meer beperkt. Dat is hier in de buurt de afgelopen jaren al gebeurt op twee plaatsen bij de Leijen en bij het Weinterper Skar. En intussen is De Deelen dus aan de beurt. Staatsbosbeheer, skamje jimme!