Rijp in close-up

Het nieuwe jaar is begonnen zoals het oude is geëindigd: met idioot hoge temperaturen. Tijdens de jaarwisseling was het hier 10,3°C, waarna de maximumtemperatuur opliep tot 12,2°C halverwege de middag. Vandaag is daar intussen ook alweer ruim 25 mm regen bij gekomen. Kortom: het is nog steeds geen weer om eens een mooi fotokuier te maken. Gelukkig kan ik op mijn blog eerst nog wel even vooruit met foto’s van eind december. Ik pak de draad weer op waar we gebleven waren, bij de Deelen …

Aan het eind van mijn korte fotokuiertje bij De Deelen heb ik even een plekje opgezocht om nog wat macro’s te maken van de rijp. Hoe mooi het Friese landschap met dat laagje rijp is, heb ik de laatste dagen van 2021 al laten zien. Maar als je die rijp van dichtbij bekijkt, is het zo mogelijk nog mooier …

Het is duidelijk geen ruige rijp, zoals we die in januari 2017 op uitgebreide schaal hadden, maar het was minstens zo mooi. Bij deze fijnere variant kun je mooi zien hoe de rijp is opgebouwd van kleine torentjes van ijskristallen. Zie ze eens fonkelen als er wat zonlicht op valt …

2021 in 50 foto’s

Een terugblik op 2021 met 50 van de ca. 2.750 foto’s die ik hier in 368 logjes heb gepubliceerd …


Alweer een jaarwisseling

2021 zou het jaar worden, waarin we ons met behulp van een vaccinatie weer zouden ontdoen van de ellende en alle beperkingen die corona in 2020 over de wereld had uitgerold. Alweer een jaar later is helaas niets minder waar gebleken. In woorden ben ik eigenlijk ook snel klaar met een terugblik over het afgelopen jaar …

Het was ook in 2021 vooral corona dat ons leven voor een belangrijk deel bepaalde. De lockdowns deden en doen velen geen goed, en daar moet voor ieders bestwil dan ook zo snel mogelijk een eind aan komen. Eén ding is zeker: er zijn ook dit jaar weer veel bittere tranen gevloeid over en voor mensen die overleden zijn aan de gevolgen van corona. Ook in eigen kring hebben we dat dit jaar gevoeld …

En dan staan we op 31 december alweer op de drempel van een nieuw jaar. Voor de gelegenheid heb ik mijn glazen bol er maar weer eens voor afgestoft. Niet dat je er veel mee opschiet, maar ik zie er toch wel wat in … zon, wolken, water en vooral één of andere lange weg. Dat laatste zou er wel eens op kunnen wijzen, dat we in tegenstelling tot een jaar geleden nog geen snel eind aan de coronatijd hoeven te verwachten. Nee, wat dat betreft moeten we er toch maar rekening mee houden dat er nog een lange weg te gaan is, vrees ik …

Maar goed, de vast volgers weten, dat ik in elke situatie probeer om mijn beste beentje voor te zetten om er het beste van te maken. ‘In bytsje fleurich op,’ zeg ik altijd maar, oftewel: ‘zo vrolijk mogelijk’. Daarom sluit ik 2021 af met een kleurige foto van een weerspiegeling in het laatste ijs op de vijver dit jaar, die ik op Tweede kerstdag heb gemaakt. Probeer het maar te zien als stil vuurwerk of zo …

Tot slot

Bedankt voor alle bezoekjes aan mijn weblog dit jaar. En bedankt vooral voor alle ‘likes’ en leuke reacties. Het zijn de reacties en de contacten die er af en toe uit voortkomen, die het bloggen zo leuk maken, vind ik.

Ik wens jullie allen een rustige en veilige jaarwisseling.

Rijp rond De Deelen

Via Warniahuizen en Aldeboarn kwam ik na enige tijd bij De Deelen terecht. Daar heb ik weer even een kort fotokuiertje gemaakt. Ondanks het gaas dat erop is gespannen, was het onderstaande bruggetje flink glad. Toch vond ik, dat ik me er even op moest wagen …

Vanaf het bruggetje heb je een mooi uitzicht over het petgat. Er lag een mooie vlak en glad ijsvloertje op het water. Toch jammer dat het ijs niet de kans heeft gekregen om aan te groeien tot een draagkrachtige ijsvlakte …

De veel diepere Hooivaart, die langs De Deelen loopt, lag nog volledig open. Omdat het op dat moment windstil was, lag het water er rimpelloos en spiegelglad bij …

Tussen het fietspad en de oever had zich op verschillende plekjes wel prachtige rijp had gevormd. Speciaal voor dat doel had ik mijn macro-voorzetlens die dag meegenomen. Kijk eens naar die mooie ijstorentjes …

Begin volgend jaar meer van dit macrowerk, want er was nog veel meer van te zien.

Hekken, palen en een sloot

Wie hier al wat langer meeleest, weet dat ik houd van ons nog altijd mooie Friese platteland. Maar er zijn van die dagen dat het allemaal nog net wat mooier oogt dan normaal …

Als ‘kind van de winter’ ben ik vooral op dagen als vorige week woensdag niet binnen te houden. Zoals het witte rijplaagje het reliëf op de kuilbult accentueerde, zo deed het dat ook in het toch zo vlakke Friese landschap …

En dan zo’n sloot, die als een schitterende scheiding tussen de landerijen loopt. In de verte houden een groep eenden en wat ganzen een wak open. Je weet tenslotte maar nooit hoe lang de kou aanhoudt …

En dan gaat de rit weer verder door weilanden met zacht bollende ruggen tussen de greppels. Een lange rij kale bomen loopt in de verte parallel met een weg …

Hieronder staan die bomen nog net wat duidelijk afgetekend tegen de pasteltinten in de lucht. Met een paar palen en een drinkbak voor het vee sluit ik dit logje af …

Ganzen in berijpte weilanden

In een paar van de berijpte weilanden aan de zuidkant van de Bûtendiken zaten nogal wat ganzen …

Er was een tijd dat ganzen in onze contreien echte wintergasten waren. Tegenwoordig worden sommige landerijen bijna het hele jaar rond bevolkt door ganzen. Vermoedelijk hebben de gras-veredelaars hun producten gewoon veel te lekker gemaakt …

Je hebt hier eigenlijk gedurende het hele jaar genoeg kansen om ganzen te fotograferen. Maar om zo’n groep ganzen – zo te zien waren dit voornamelijk brandganzen en kolganzen – weer eens in een berijpt weiland te kunnen kieken is tegenwoordig wel een momentje …

Rijp rond de petgaten

Ben ik even blij, dat ik gisteren een paar uur heb kunnen genieten van de tijdelijk wit berijpte wereld! Vandaag ziet het er met regen en ijzel ineens weer een stuk minder mooi en winters uit. Maar met de foto’s die mijn ritje gisteren heeft opgeleverd, gaat het wel lukken om hier een winterse sfeertje vast te houden tijdens de kerstdagen …

De eerste tussenstop heb ik gemaakt bij het nieuwe gemaal aan de Bûtendiken tussen Smalle Ee en De Veenhoop. Daar heb ik een korte kuier langs het noordelijk deel van het natuurgebied ‘Petgatten De Feanhoop’. Hieronder een blik van oost naar west met ’t winterse tegenlicht van de laagstaande zon …

Het is, omdat het over ijs van maar twee nachtjes lichte vorst lastig schaatsen is, anders zou je bij het onderstaande beeld elk moment kunnen verwachten dat er een schaatser achter het riet vandaan komt. Maar dat kan alleen in de Ryptsjerksterpolder. Daar waagden de eerste vermetele schaatsers zich gisterochtend zoals gebruikelijk wel weer over slechts 2 cm dik ijs. Intussen kunnen de schaatsen weer in het vet, want het regent hier bij een temperatuur net boven het vriespunt …